Í minnisblaði sviðsstjóra umhverfis- og eignasviðs Ísafjarðarbæjar sem lagt var fyrir skipulags- og mannvirkjanefnd kemur fram að þarfagreining bendi til þess að ný slökkvistöð Ísafjarðarbæjar þurfi að vera um 650-785 fermetrar að stærð til að mæta núverandi starfsemi og tryggja öryggi og skilvirkni. Nýtt húsnæði muni bæta viðbragðstíma, auka vinnuþægindi starfsmanna og draga úr rekstrarkostnaði til lengri tíma.

Um helmingur stærðarinnar er til þess að hafa pláss fyrir slökkvibíla, sjúkrabíla og annan búnað sem þarf að geyma innandyra, ásamt aðstöðu til að viðhalda slökkvibílum.

Byggingarkostnaður er áætlaður 299 m.kr. til 361.1 m.kr. og er háður niðurstöðum útboðs og tegundar mannvirkis.

Lagt er til að farið verði í hönnun á árinu 2025 og að gert verði ráð fyrir verkefninu í fjárhagsáætlun.

Skipulags- og mannvirkjanefndin tekur undir þá tillögu og leggur til við bæjarstjórn að farið verði í hönnun á árinu 2025 og að gert verði ráð fyrir hönnunarkostnaði í komandi fjárhagsáætlun.

Alls var landað 456 tonnum af bolfiski í Suðureyrarhöfn í ágústmánuði, síðasta mánuði kvótaársins. Þrír línubátar komu með 300 tonn að landi. Einar Guðna ÍS var þeirra aflahæstur með 220 tonn. Hrefna ÍS var með 56 tonn og Eyrarrósin ÍS landaði 24 tonnum.

Leynir ÍS var á dragnót og landaði 67 tonnum. Um fimmtán handfærabátar reru frá Suðureyri og voru ásamt sjóstangveiðibátum með 89 tonna afla.

Patrekshöfn: 201 tonn

Aflabrögð voru með rólegra móti í Patrekshöfn í ágúst. Alls var landað 201 tonni af botnfiski. Núpur BA var á línuveiðum og landaði 144 tonnum. Auk hans voru 9 handfærabátar sem lögðu upp í Patrekshöfn og voru þeir með 57 tonn.

Patrekshöfn í byjun september. Mynd: Kristinn H. Gunnarsson.

Lýðskólinn á Flateyri var settur á laugardaginn við hátíðlega athöfn í Flateyrarkirkju. Runólfur Ágústsson, stjórnarformaður Lýðskólans sagði í samtali við Bæjarins besta aðskólinn væri fullsetinn á haustönninni og sagðist lítast vel á nemendahópinn. Tvær námsbrautir eru við skólann og verður önnur þeirra kennd á ensku. Um áramótin verður opnað fyrir erlenda nemendur.

Fjórtán íbúðir eru í nemendagörðunum nýju og auk þess er aðstaða fyrir 6 – 8 nemendur í gamla dvalarheimilinu.

Skólastjóri er Sigríður Júlía Brynleifsdóttir.

Í setningarræðunni lagði Runólfur áherslu á hamingju, frelsi og ábyrgð og brýndi fyrir nemendum að nota námið til að þroska sig.

„Við í Lýðskólanum viljum vera öðruvísi samfélag. Við viljum vera samfélag hinna félagslegu töfra. Hér kynnist fólk og þroskast með samveru, sjálfsskoðun, sjálfsrækt og lífsleikni þar sem einstaklingar bera virðingu hver fyrir öðrum ásamt því að bera ábyrgð á sjálfum sér og þátttöku sinni í námi og samfélagi.

Forsenda þess er samábyrgð, meðvitund og virkni. Hér berum við því virðingu fyrir þörfum annarra um leið og við leyfum sjálfum okkur að njóta okkar. Það er á okkar ábyrgð að þetta samfélag blómstri. Hér í skólanum gefum við bæði og þiggjum.

Þetta langar mig að segja við ykkur aftur: Hér í skólanum bæði gefum við og þiggjum.“

Runólfur Ágústsson flytur skólasetningaræðuna.

Bruninn á rútu í Tungudalnum á föstudaginn verður ræddur í bæjarráði Ísafjarðarbæjar nú fyrir hádegið. Gylfi Ólafsson, formaður bæjarráðs staðfestir það. Hann segir að bæjarráðið vilja fá frá fyrstu hendi greinargóða frásögn af atburðunum eins og þeir horfa við slökkviliði Ísafjarðar, hvaða viðbúnað það er með og upplýsa um verkaskiptingu gagnvart Vegagerðinni. Sigurður A Jónsson, slökkviliðsstjóri mætir á fundinn.

Jarðgöngin dauðagildra

Hverfisráð Súgandafjarðar hefur efnt til undirskriftarsöfnunar á netinu vegna eldsvoðans. Þar segir eftirfarandi:

„Þessi listi er til þess að krefjast þess að bæði Isafjarðarbær og ríkið taki því alvarlega hversu mikið dauðagildra göngin eru. Bæði vegna þess að þau eru einbreið í tveimur afleggjurum og vegna klæðningar sem þar er. Ef eldur læsir sig í þessar klæðningar þá voðinn vís. Við tryggjum ekki eftirá.“

Ólöf Birna Jensen formaður hverfisráðsins segir í færslu á facebook :

„viljum við í hverfisráði Súgandafjarðar vekja athygli á alvarleika málsins, segjum sem svo að eldurinn hafi kviknað í rútunni inn í göngunum. Hefðu þessir ferðamenn komist lífs af? Hefði eldurinn læst sig í klæðningunni inn í göngunum? Hefðu hinar rúturnar geta snúið við til að komast til baka út Súgandafjarðar megin eða Önundarfjarðar megin? Hvað með fólkið sem var á einkabílum? Við erum að tala um 4 rútur af ferðamönnum sem gera ca 200 manns við erum að tala um ca 8 einkabíla og 1 smárútu sem sjá má á myndum með fréttunum af atvikinu. Fyrir mér eru það aðeins of mörg líf til að hugsa út í ef þetta hefði ekki farið svona vel. Hvað ef þetta fer ekki svona vel næst? Hver ber þá ábyrgð? Er það Ísafjarðarbær? Er það ríkið? Er það ferðaþjónustan?“

Í gærkvöldi höfðu 255 skrifað undir.

Sveitarstjórn Strandabyggðar hefur samþykkt að hækka fjárveitingu til smíði nýrrar réttar í Kollafirði úr 4 m.kr. í 7,5 m.kr.

Þorgeir Pálsson oddviti rakti á fundinum forsögu málsins. Auglýst var eftir tillögum að réttarstæði og umfangi, auk þess sem auglýst var tvisvar eftir verktökum í réttarsmíðina.  Í bæði skiptin barst óraunhæft tilboð frá sama aðila. Eftir að sú staða blasti við að líklega yrði ekkert af réttarsmíði í ár, buðust hjónin í Steinadal til að taka að sér verkið. Náðist samkomulag þar um og er nú komin sterkleg og góð rétt á fínum stað í landi Litla-Fjarðarhorns. Oddviti fagnaði áhuga bænda á svæðinu hvað þessa réttarsmíði varðar.  Með þessari rétt, ætti réttarsmíði í Strandabyggð að vera lokið og aðeins hefðbundið viðhald framundan.

Í bókinni Með harðfisk og hangikjöt að heiman fjallar Þorkell Gunnar Sigurbjörnsson, íþróttafréttamaður og sagnfræðingur um undirbúning og þátttöku Íslands á sumarólympíuleikunum í London árið 1948.

Bókin byggir að stofninum til á BA-ritgerð Þorkels í sagnfræði við Háskóla Íslands en það er Sögufélagið sem gefur bókina út. 
 
Í bókinni er farið yfir áhugaverðan tíma í íslenskri íþróttasögu í alþjóðlegu samhengi. Margir frægir Íslendingar koma við sögu, eins og til dæmis Gunnar Huseby, kúluvarpari, sem fór ekki á leikana og Jón Leifs, tónskáld, sem keppti í listasamkeppni Ólympíuleikanna.

Ólympíuleikarnir í London árið 1948 voru merkilegir fyrir margra hluta sakir. Vegna seinni heimsstyrjaldarinnar höfðu ekki verið haldnir Ólympíuleikar í 12 ár, en aðstæður í London voru erfiðar svona stuttu eftir stríð og stundum er talað um „meinlætaleikana“ af þeim sökum. Þetta voru líka fyrstu sumarleikarnir sem Ísland keppti á eftir lýðveldisstofnun og Íslendingar höfðu metnað til að standa sig vel. Ísland sendi því stóran flokk á leikana og íslenskar konur þreyttu frumraun sína á Ólympíuleikum. 

Undirbúningur Íslendinga gekk ekki þrautalaust fyrir sig. Íslendingar glímdu við gjaldeyrisskort, í Bretlandi var matur af skornum skammti og ólympíuflokkurinn tók því um 100 kíló af íslenskum mat með í nesti. Að mörgu þurfti að huga, bæði varðandi þjálfun og aðstöðu keppenda, mikill hiti og erfiðar aðstæður í London settu strik í reikninginn og árangur Íslendinganna olli vonbrigðum.

Framkvæmdasjóður ferðamannastaða auglýsir eftir umsóknum um styrki fyrir árið 2025.

Sjóðurinn fjármagnar framkvæmdir á ferðamannastöðum og ferðamannaleiðum í eigu eða umsjón sveitarfélaga og einkaaðila.

Umsækjendur eru hvattir til að kynna sér vel þau lög og reglur sem um sjóðinn gilda og vanda umsóknir sínar í hvívetna. Umsækjendum er bent á að kynna sér gæðaviðmið sjóðsins.

Í úthlutuninni í ár er lögð áhersla á minna sótt svæði og lengingu ferðatímabils.