Frá löndun úr strandveiðibát í Patrekshöfn.
Mynd: Patrekshöfn.
Í dag er síðasti dagur strandveiða. Rúmlega 500 tonn af þorski voru eftir í pottinum í morgun sem er örlítið meira en afli gærdagsins.
Sjósókn er góð í dag og því er þetta síðasti dagur sem hægt er að heimila strandveiðar.
Auglýsing um stöðvun strandveiða verður birt á vef stjórnartíðinda síðar í dag og tekur gildi frá og með morgundeginum.
Öll strandveiðileyfi falla niður frá og með morgundeginum og er skipum þá heimilt að halda til veiða ef skip er með almennt veiðileyfi.
Ef skip var í núllflokki áður en það fékk strandveiðileyfi þarf að sækja um almennt veiðileyfi áður en haldið er til veiða.
Hægt er að skoða hvort skip sé með veiðileyfi á vefsíðu Fiskistofu undir skipaleit en athuga ber að strandveiðileyfið gæti verið inni í nokkra daga þrátt fyrir að búið sé að fella það úr gildi.
Vegurinn út á landfyllinguna.
Myndir: Kristinn H. Gunnarsson.
Framkvæmdir ganga vel við nýja hafnaraðstöðu á Langeyri í Álftafirði. Verktakinn Kraninn ehf frá Austurlandi eru að reka niður stálþil og gera 80 metra viðlegugarð. Tilboð Kranans var um 158 m.kr. Tígur ehf er að keyra grjóti í fyllinguna og sá um landfyllinguna.
Að sögn Braga Þórs Thoroddsen, sveitarstjóra er verkið um það bil hálfnað og verklok eru 1. nóvember n.k.
Kostnaður við hafnarframkvæmdirnar er um 650 m.kr. og þar af greiðir sveitarfélagið liðlega helminginn.
Íslenska kalkþörungaverksmiðjan mun hefja framkvæmdir næsta vor við nýja kalkþörungaverksmiðju á landfyllingunni og áformar að gangsetja hana í lok árs 2026.
Sveitarfélagið fær kostnaðinn endurgreiddan með samningi við Íslenska kalkþörungaverksmiðjuna fyrir afnot af hafnaraðstöðunni og landfyllingunni.
Nýja verksmiðjan mun geta framleitt úr um 120 þúsund tonna af kalkþörungum á ári og við hana munu starfa 20 – 30 manns auk afleiddra starfa. Verksmiðjan verður mjög fullkomin og mun kosta 3,5 – 5 milljarða króna.
The Icelandic Wildlife Fund, sem einnig nefnist íslenski náttúrverndarsjóðurinn, hefur kært til úrskurðarnefndar um umhverfis- og auðlindamál, útgáfu leyfis Matvælastofnunar til Arnarlax til laxeldis í Ísafjarðardjúpinu á ófrjóum laxi.
Athygli vekur að talsmaður sjóðsins, Jón Kaldal, sér ástæðu til þess að vega sérstaklega að embættismönnum Matvælastofnunar. Hann segir í viðtali á Vísi í gær :
„Full ástæða er til að velta fyrir sér persónulegri ábyrgð starfsmanna MAST, sem tóku þessa ákvörðun og skrifa undir leyfið, ef slys verða vegna staðsetninga sjókvíanna á siglingaleiðum þar sem Samgöngustofa segir að þær megi ekki vera. Stofnanir hafa ekki sjálfstæðan vilja. Það er fólk sem stýrir þeim og hlýtur að þurfa að bera ábyrgð á afleiðingum verka sinna.“
Þarna er Jón Kaldal að ráðast að embættismönnum í starfi og vill gera þá persónulega ábyrga fyrir leyfisveitingunni og refsa þeim. Hótun af þessu tagi er að mínu mati sett fram til þess að hræða embættismennina og beygja þá undir vilja þeirra sem eru andvígir laxeldinu. Þetta er ekkert annað en ofbeldi.
Því miður er þetta ekki einsdæmi. Um áramótin var annað dæmi upp á teningnum. Þá var það framkvæmdastjóri Landssambands veiðifélaga, Gunnar Örn Petersen sem réðist að lögreglustjóranum á Vestfjörðum fyrir að hafa lokið rannsókn á þætti stjórnenda eldisfyrirtækis á slysasleppingu í Patreksfirði með þeirri niðurstöðu að fella málið niður. Gunnar Örn fór, eins og Jón Kaldal nú, beint í manninn og sakaði lögreglustjórann um vanhæfi og að hann kynni ekki lögfræði. Krafðist hann þess að Ríkissaksóknari ógilti niðurstöðu lögreglustjórans á Vestfjörðum. Það gekk eftir og er málið því enn í rannsókn. Segja má með nokkurri vissu að þar hafi hótanir í garð embættismanna haft áhrif og auðvitað er slíkt líklegt til þess að þessi baráttuaðferð verði endurtekin.
Það er ekkert grín fyrir embættismenn, sem eru að framfylgja lögum, að eiga yfir höfði sér hótanir og jafnvel málshöfðun ef einstökum aðilum að deilumáli líkar ekki framkvæmdin. Þá þarf að hafa í huga að að baki IWF eru vellauðugir einstaklingar og áhrifamiklir.
Úrskurðarnefndin er hin lögbundna leið til þess að skera úr um ágreiningsmál í þessari löggjöf. Verk embættismanna hjá stofnunum ríkisins eru eftir atvikum þar tekin til athugunar og óháðir nefndarmenn kveða upp úr um þau. Síðan er hægt að fara með úrskurð nefndarinnar til dómstóla ef málaðilum sýnist svo. Þetta er leiðin til þess að útkljá málin.
En Jón Kaldal og félagar eru með þessi ofbeldi að færa málin í annan farveg, farveg hótana og ofbeldis. Það er í raun yfirlýsing um að þeir telja ekki líklegt að hafa sitt fram í lögbundnu ferli.
Leyfisveiting með skilyrðum
Að sögn Jóns var rekstrarleyfi MAST var gefið út í júní þvert á afgerandi mat Samgöngustofu um að óheimilt væri að veita leyfi á tveimur eldissvæðanna með tilliti til siglingaöryggis samkvæmt því sem fram kemur á Vísi.
Merkilegt er að IWF hefur einkum varað við erfðablöndun milli eldislax og villts lax. Í þessu leyfi er engin hætta á því. Leyfið nær aðeins til ófrjós lax. En það virðist ekki skipta máli þegar upp er staðið, það er kært engu að síður. Tilefni kærunnar er siglingaöryggi. Það hefur ekkert með stangveiði að gera.
Þarna þarf að bæta við upplýsingum og leiðrétta þessa frásögn. Útgefið leyfi Matvælastofnunar setur skilyrði fyrir nýtingu eldissvæðanna sem þarf að uppfylla áður en hægt verður að setja út eldisfisk. Það skilyrði er byggt á áhættumati siglingaöryggis, sem þrjár opinberar stofnanir unnu, fyrir þau svæði sem leyfið tekur til, en þar er kveðið á um að jaðar sjókvíaeldisstöðvanna Drangsvíkur og Eyjahlíðar skuli ekki vera nær mörkum hvíts ljósgeira vitaljósa en 50 m og jaðar sjókvíaeldisstöðvarinnar Óshlíðar skuli ekki vera nær mörkum hvíts ljósgeira vitaljósa en 200 m.
Með öðrum orðum þá er siglingaöryggið talið í góðu lagi með þessu skilyrði. Þá vísar Matvælastofnun til þess að samþykkt hefur verið strandsvæðaskipulag fyrir Vestfirði þar sem gert er ráð fyrir fiskeldi á ákvæðum svæðum, þar með talið þeim sem leyfi Arnarlax nær til.
Það er því niðurstaða Matvælastofnunar að þar sem það er opinber afstaða að heimila fiskeldi á þessum svæðum sé ekki hægt að hafna útgáfu rekstarleyfis fyrir þau svæði rekstrarleyfisins sem eru í hvítum ljósgeira. Rekstrarleyfishafi hefur þegar hafið í samvinnu við verkfræðistofuna EFLU að vinna að útfærslu siglingaöryggis m.t.t. mótvægisaðgerða á svæðinu.
Það er því verkefni fyrirtækisins að finna lausnir þannig að skilyrðin verði uppfyllt. Það verður svo að koma í ljós hvernig það gengur. En siglingaleiðir eru ekki óumbreytanlegar og svo má færa til eldissvæði svo eitthvað sé nefnt.
En andstæðingar laxeldisins í Djúpinu hafa stigið varhugavert skref. Hótanir og ofbeldi eru ekki leiðin, en eru kannski til marks um örvæntingu þeirra sem finna að málefnalegu rökin eru ekki þeim í hag.
Skotíþróttafélag Ísfirðinga átti tvo keppendur og þjálfara á Norðurlandameistaramóti ungmenna í bogfimi sem haldið var í Óðinsvéum í Danmörku dagana 3.-8. júlí. Uppskeran var góð, gull og brons.
Kristjana Rögn Andersen frá Þingeyri vann gull í einstaklingskeppni með berboga yngri en 18 ára og Maria Kozak, Suðureyri varð í þriðja sæti í berboga í liðakeppni fyrir yngri en 21 árs.
Þá var Maria Kozak í þriggja manna liði sem setti Íslandsmet í berboga U21. Með stúlkunum fór Kristján Guðni Sigurðsson þjálfari en hann býr í Bolungavík.
Íslendingar sendu út 35 keppendur og unnu þeir samtals 6 gull, 13 silfur og 4 brons.
Í síðustu viku voru miklar framkvæmdir á Hólmavík við malbikun gatna.
Lélegur kafli á Kópnesbraut var malbikaður. Einnig var Miðtúnið mablikað sem og Vitabrautin upp með ráðhúsinu, en sá kafli var farinn að skemmast samkvæmt því sem Þorgeir Pálsson sveitarstjóri greinir frá. Þá var haldið áfram að malbika á Skeiði, þar sem fyrirhugað er að byggja upp aukna þjónustu við bíleigendur.
Hagstofa Íslands hefur birt upplýsingar um tekjur síðasta árs. Meðaltal heildartekna pr. framteljanda voru 9.229 þús. krónur yfir landið í heild.
Í öllum níu sveitarfélögum á Vestfjörðum voru mealtekjurnar lægri en landsmeðaltalið.
Hæstar voru meðaltekjurnar í Árneshreppi 99,5% af landsmeðaltalinu eða 9.186 þús kr. Næsthæstar voru meðaltekjurnar í Bolungavík 8.879 þús. kr. Vesturbyggð er í þriðja sæti með 8.810 þús kr. pr. framteljanda. Lægstar voru meðaltekjurnar í Reykhólahreppi 7.780 þús kr. sem gerir 84,2% af landsmeðaltalinu.
Heildartekjur pr. framteljanda. Mælt í þúsundum króna.
Tálknafjörður hæstur í atvinnutekjum
Þegar litið er eingöngu á atvinnutekjur breytist myndin. Þá eru atvinnutekjur á hvern framteljanda á síðasta ári hæstar í Tálknafjarðarhreppi 7.249 þús .kr. sem er 14% hærra en landsmeðaltalið 6.362 þús kr. Vesturbyggð er í öðru sæti með 6.547 þús kr. í meðalatvinnutekjur sem er 3% yfir landsmeðaltalinu.
Hér verður Árneshreppur í lægsta sæti yfir sveitarfélögin á Vestfjörðum með meðalatvinnutekjur 3.563 þús kr. sem er aðeins 56% af landsmeðaltalinu.
Meðaltal atvinnutekna pr. framteljanda mælt í þúsundum króna.
Launatekjur og aðrar starfstengdar tekjur, ökutækjastyrkur, dagpeningar og hlunnindi. Auk þess teljast reiknað endurgjald og tekjur erlendis, aðrar en fjármagnstekjur, til atvinnutekna.
Nýju nemendagarðarnir á Flateyri eru glæislegir.
Mynd: Kristinn H. Gunnarsson.
Fram kemur í ársreikningi nemendagarða Lýðskólans á Flateyri að bygging nemendagarðanna hefur kostað 380 m.kr.
Á síðasta ári var stofnframlag ríkisins 79 m.kr. og Ísafjarðarbæjar 17 m.kr. eða samtals 96 m.kr.
Eignir nemendagarðanna eru metnar á 392 m.kr. í lok síðasta árs. Húseignin er bókfærð á 374 m.kr. og viðskiptakröfur og handbært fé var 18 m.kr.
Skuldir voru 217 m.kr. og eigið fé því 175 m.kr. Eigið fé verður til vegna stofnframlaga opinberra aðila sem hafa verið 177 m.kr.
Rekstrartekjur voru á síðasta ári 13 m.kr. og rekstrargjöld voru 7 m.kr. Hagnaður varð 6 m.kr. fyrir fjármagnsgjöld sem voru 9 m.kr. Niðurtaðan af rekstrarreikn varð því 3 m.kr. tap.
Engar launagreiðslur voru hjá félaginu á árinu.
Stjórn Nemendagarða Lýðskólans hses skipa
Egill Ólafsson Kristín Guðmunda Pétursdóttir Anton Helgi Guðjónsson
Framkvæmdastjóri er Sigríður Júlía Brynleifsdóttir.
Gjögurviti féll á hliðina í hvassvirði síðasta vetur.
Gjögurviti á Gjögri á Ströndum féll í hvassviðri í desember 2023 en ástand járnagrindar vitans var orðið bágborið. Starfsfólk Vegagerðarinnar fjarlægði brak úr vitanum í byrjun júlí en til stendur að reisa annað vitaljós á sama stað fyrir lok sumars.
Starfsmenn á vegum Vegagerðarinnar bútuðu stálgrind vitans niður á dögunum til að hægt væri að fjarlægja brakið.
Gjögurviti var 24 metra hár stálgrindarviti sem reistur var á Gjögri á Ströndum árið 1921. Hann var aflfæddur frá rafveitu og rafgeymar notaðir til vara. Hlutverk hans var að merkja í hvítu ljósi öruggar og fullnægjandi siglingaleiðir, en rauð og græn ljóshorn vitans merktu hættuljós yfir sker og boða.
Kristinn Hauksson, forstöðumaður tækjadeildar Vegagerðarinnar, upplýsir að í stað vitans komi 24 m hátt mastur. „Á toppi mastursins verður fest LED vitaljós sem mun sinna sömu þörfum og gamli vitinn,“ segir Kristinn.
Mastrið er á leið til landsins en stefnt er að því að setja það upp fyrir lok sumars. Kristinn segir aðstöðuna til framkvæmda á staðnum góða og hægt að koma að bæði krana og steypubíl til að setja upp nýja mastrið. Þá verði allt viðhald mun einfaldara en áður.
„LED ljósin þarf nánast aldrei að skipta um ólíkt því sem var með eldri perurnar í gamla vitanum,” segir Kristinn og bætir við að vitaljósið, radarsvari og annar búnaður vitans verði hér eftir í beinni vöktun frá höfuðstöðvum Vegagerðarinnar. „Við getum þá brugðist við bilunum fljótar en hefur verið hingað til.”
Gjögurviti var 24 metra hár stálgrindarviti sem reistur var á Gjögri á Ströndum árið 1921.
Á öðrum ársfjórðungi 2024 (apríl til júní) tók Þjóðskjalasafn Íslands við 53 skjalasöfnum til varðveislu.
Af þeim voru 15 frá afhendingarskyldum aðilum og 38 frá einkaaðilum. Tvö þessara skjalasafna frá afhendingarskyldum aðilum voru afhent á rafrænu formi, það er í svokallaðri vörsluútgáfu rafrænna gagna, en önnur skjalasöfn voru pappírsskjalasöfn.
Samtals var umfang pappírsskjalasafna sem voru afhent á tímabilinu 150,75 hillumetrar, þar af 64 hillumetrar af einkaskjalasöfnum og 86,77 hillumetrar skjalasöfn afhendingarskyldra aðila. Rafræn gögn töldu 302,7 gígabæt að umfangi.
Heildarumfang skjala sem hefur verið tekið við á árinu er því 327 hillumetrar af pappírsskjölum og 481,7 gígabæt af rafrænum gögnum.
