Víkingur Gunnarsson framkvæmdastjóri Arnarlax á Bíldudal segir að samfélagslegu áhrifin af laxeldinu séu nú þegar orðin talsverð á sunnanverðum Vestfjörðum. 110 starfsmenn vinna hjá Arnarlaxi á Bíldudal, Tálknafirði og Patreksfirði. Þetta kemur fram í viðtali við Víking í Fréttatímanum sem kom út á laugardag. „Á þessum stöðum þar sem er fiskeldi í gangi, bæði í þorpum hér á Íslandi og annars staðar, er fjölgun á barnafólki, það er fjölgun í barnaskólunum og svo framvegis. Á Bíldudal og Patreksfirði er þetta augljóst: Fjölgun íbúa, hærra húsnæðisverð, tekjur sveitarfélagsins hafa aukist,“ segir Víkingur.

Hann telur þó að byggðarökin stjórni ekki ákvörðunum fjárfesta í laxeldi. Á endanum snúist eldið eins og annar rekstur um það hvort það gangi vel eða ekki, en ekki hvar það sé stundað.

„Ég held að við þurfum aðeins að taka umræðuna um laxeldið á vitrænt stig. Það gengur vel að reka þessi fyrirtæki; fjárfestar eru ekki að leggja peninga í laxeldið út af byggðasjónarmiðum og til að hafa atvinnu úti á landi. Þetta skapar störf, þetta skapar fjölbreytt störf og þetta skapar störf sem krefjast alls kyns menntunar. Og það er eitt í þessu sem er afar skemmtilegt: Þetta skapar bæði karla- og kvennastörf“.

smari@bb.is

Fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks gera alvarlegar athugasemdir við samningsdrög sem meirihlutinn í bæjarstjórn Ísafjarðarbæjar hefur gert við Hestamannafélagið Hendingu um bætur vegna aðstöðumissis sem félagið varð fyrir við gerð Bolungarvíkurganga. Í bókun Jónasar Þórs Birgissonar (D) og Marzellíusar Sveinbjörnsssonar (B) á fundi bæjarráðs í morgun er staldrað við eitt atriði sem flokkarnir gera athugasemd við, en það hvernig rekstri fyrirhugaðrar reiðskemmu verði háttað í framtíðinni. „Það hlýtur að teljast lágmarkskrafa að upplýsingar um framtíðarskuldbindingu sveitarfélagsins séu skýrar áður en lagt er út í miklar fjárfestingar sem íbúar bæjarins þurfa að taka endanlega ábyrgð á,“ segir í bókuninni. Minnihlutinn hvetur meirihluta Í-listans til að fresta gerð samkomulags þar til niðurstaða um rekstur reiðskemmunnar liggur fyrir.

Í gagnbókun Í-listans segir að samkomulag við Hendingu hafi dregist allt of lengi og vonir standi nú til að hestamenn geti byggt upp góða aðstöðu í Engidal og bygging reiðskemmu hleypi vonandi endurnýjuðum krafti í starfsemi Hendingar.  „Sjálfsagt er að gefa sér tíma til að gera þær breytingar á samningsdrögunum sem nauðsynlegar teljast og verða þau lögð fram á fundi bæjarstjórnar þann 2. febrúar,“ segir í bókun Örnu Láru Jónsdóttur, Kristjáns Andra Guðjónssonar og Gísla Halldórs Halldórssonar.

smari@bb.is

Vestfirskt björgunarsveitarfólk lá ekki á liði sínu við þá miklu leit sem fram fór um helgina af Birnu Brjánsdóttur. Í leitina fóru rúmlega tuttugu leitarmenn, tveir aðgerðastjórar, tæki, drónar og tveir leitarhundar af svæði 7 sem til heyra björgunarsveitir á norðanverðum Vestfjörðum, einnig fór leitarfólk og tæki af svæði 6, sunnanverðum Vestfjörðum.

Leitin var umfangsmesta aðgerð sem framkvæmd hefur verið á vegum Slysavarnarfélagsins Landsbjargar hin síðari ár. Jón Arnar Gestsson sem er svæðisstjóri svæðis 7 var í aðgerðastjórnunarteyminu og segir hann aðgerðina hafa verið þaul skipulagða og framkvæmdina snurðulausa. Segir hann að þrátt fyrir að svo viðamikil og fjölmenn leit hafi ekki verið framkvæmd áður sé heilmikil fagþekking til staðar sem hafi sýnt sig þar og sannað í beru verki.

Alls komu um 775 sjálfboðaliðar Slysavarnafélagsins Landsbjargar að leitinni að Birnu, þar af voru 685 leitarmenn, 40 aðgerðastjórnendur og 50 frá slysavarnadeildum félagsins. Við leitina var notast við 11 hunda, dróna, fjórhjól og nánast allan bílaflota björgunarsveitanna. Leitarfólk úr 71 björgunarsveit víðsvegar að af landinu tók þátt í leitinni og slysavarnafólk úr fimm deildum félagsins.

Eftir að þyrla með sérhæfðu leitarfólki úr björgunarsveitum Slysavarnafélagsins Landsbjargar fann lík Birnu við Selvogvita eftir hádegi í gær var leitarskipulagi breytt. Þá héldu yfir 300 björgunarsveitamenn leitarstörfum áfram, en áhersla var þá lögð á að finna vísbendingar sem tengst gætu málinu, svo sem ummerki eftir mannaferðir, jarðrask eða hluti sem tengst gert málinu. Skipulagðri leit hefur nú verið hætt.

annska@bb.is

Matsáætlun fyrir mat á umhverfisáhrifum á 8.000 tonna laxeldi Arctic Sea Farm í Ísafjarðardjúpi er nú í kynningu hjá Skipulagsstofnun. Fyrirtækið er í dag með 200 tonn laxeldisleyfi í Djúpinu og starfsleyfi fyrir 4.000 tonna framleiðslu á regnbogasilungi við Sandeyri á Snæfjallaströnd. Gangi áform Arctic Sea Farm eftir, verður horfið frá áætlunum um eldi á regnbogasilungi við Snæfjallaströnd og lax alinn í staðinn. Umsókn fyrirtækisins beinist að þremur staðsetningum í Ísafjarðardjúpi, við Sandeyri, Laugavík í Skötufirði og rétt út af mynni Skutulsfjarðar.

Arctic Sea Farm – áður Dýrfiskur – er eitt þriggja laxeldisfyrirtækja sem eru með áform um laxeldi í Ísafjarðardjúpi, hin fyrirtækin eru Arnarlax og Háafell, dótturfyrirtæki Hraðfrystihússins Gunnvarar í Hnífdal. Arnarlax vinnur að því að fá leyfi fyrir 10.000 tonna laxeldi í Ísafjarðardjúpi og sama magni í Jökulfjörðum. Háafell er með leyfi fyrir 6.800 tonna eldi á regnbogasilungi í Djúpinu en vinnur nú að því að breyta því leyfi í laxeldisleyfi.

Kynningartími stendur frá 23. janúar til 8. febrúar 2017 og er tillagan aðgengileg á vef Skipulagsstofnunar.

smari@bb.is

Ísfirðingurinn, gullsmiðurinn og nú Skagapían Dýrfinna Torfadóttir var á á þorrablóti Skagamanna síðasta laugardagskvöld útnefnd Skagamaður ársins 2016. Um Dýrfinnu segir á vef Akraneskaupstaðar að hún hafi um árabil verið einn dyggasti stuðningsmaður kvennaknattspyrnunnar á Akranesi og stutt stelpurnar með margvíslegum hætti. Hún hefur  eflt tengsl listamanna og knattspyrnunnar, með því að færa besta leikmanni hvers leiks í efstu deild karla og kvenna, verk eftir listafólk af Skaganum. Hún er öflugur listamaður og hélt tvær sýningar á Akranesi á árinu 2016. Aðra sýninguna hélt hún í garðinum heima hjá sér á Írskum dögum og sýndi þar nýjustu verk sín. Seinni sýningin var haldin í safnaskálanum á Byggðasafninu í Görðum á Vökudögum en þar sýndi Dýrfinna skart og skó. Dýrfinna er einn af þessum litríku einstaklingum sem er sífellt boðin og búin að aðstoða aðra og taka þátt í verkefnum til að auðga menningar- og íþróttalíf á Akranesi. Hún var kjörin bæjarlistamaður Akraness árið 2010. Dýrfinna er gift Guðjóni Brjánssyni alþingismanni.

Dýrfinna er af góðu kunn á heimaslóðunum, hún starfaði hér sem gullsmiður um árabil áður en hún flutti til Akraness árið 2001 og seldi hún lengi vel skart sitt í verslun sinni Gullauga sem lokaði á síðasta ári. Dýrfinna hefur í gegnum tíðina verið helsti samverkamaður Bæjarins besta við útnefningu á Vestfirðingi ársins er hún gefur bæði eignar- og farandverðlaunagripi þá er viðkomandi hlýtur.

Sem Skagamaður ársins fékk Dýrfinna styttu eftir Skagakonuna Gyðu Jónsdóttur Wells að gjöf og veglegan blómvönd. Það var Ólafur Adolfsson formaður bæjarráðs sem kynnti Skagamann ársins með eftirfarandi stökum sem Heiðrún Jónsdóttir starfsmaður bæjarskrifstofu Akraness orti af þessu tilefni:

Skagamaður ársins er

afar flottur karakter.

Hæfileika í bunkum ber,

en býsn af hógværð líka.

Sínum kostum síst því er að flíka.

Unir smíðar iðinn við

allt er fágað handverkið.

Fótboltanum leggur lið

á leikjum stuðning veitir.

Aðferðunum ýmsum við það beitir.

Vestfirðingur uppalinn

ei það skaðar ferilinn.

Er í mörgu ákveðinn

eins til sókna og varnar.

Manni á alþing kom við kosningarnar.

Eins og gull af eiri ber

um þá segja mætti hér,

sem þekkt af iðngrein sinni er.

Aldrei mælt hún kvarti.

Hugfangin er bæði af skóm og skarti.

annska@bb.is

„Mín sýn á alla framleiðslu og atvinnuuppbyggingu, hvort sem það er laxeldi eða eitthvað annað, er að starfsemi geti aðeins verið leyfð ef hún stenst kröfur um verndun umhverfis og náttúru,“ segir Björt Ólafsdóttir umhverfisráðherra í fréttaskýringu Fréttatímans um laxeldi á Íslandi.

Ráðherranum þykir eðlilegt að laxeldisfyrirtækin greiði auðlindagjald í ríkissjóð. „Það er líka ljóst að vegna aukinnar kröfu um burðarþol fjarða, að það eru ekki margir staðir eða firðir hér við land þar sem hægt er að stunda fiskeldi í stórum stíl og þannig setur umhverfið slíku eldi náttúrulegar skorður.

En einmitt vegna þess að laxeldi við Ísland verður alltaf takmarkað á þennan hátt finnst mér mjög eðlilegt að ríkið taki auðlindagjald fyrir þessi takmörkuðu gæði, það er þessa fáu firði sem eru nógu djúpir við Ísland til að bera fiskeldið.“

smari@bb.is