Það er algjörlega ótækt að semja við Hestamannafélagið Hendingu á þeim grunni sem núverandi samkomulag Hendingar og Ísafjarðarbæjar situr á, að mati Daníels Jakobssonar, oddvita Sjálfstæðisflokksins í Ísafjarðarbæ. „Ég hef ekki fengið að sjá kostnaðaráætlun fyrir reiðskemmuna. Mér er sagt að hún sé til en ég hef ekki fengið að sjá hana. Það hefur ekki verið lögð fram skilalýsing fyrir skemmuna,“ segir Daníel. Hann segir ofangreind atriði þó ekki endilega ráð úrslitum hjá sér – heldur sé lýsandi um vinnubrögð Í-listans í málinu. „Það á að samþykkja stór fjárútlát án þess að menn átti sig á hvað þeir ætla að fá í staðinn.“

Hann segir erfitt að meta nákvæmlega kostnað bæjarins við samninginn sem meirihlutinn vill gera við Hendingu. „Það hefur verið talað um 50 milljónir en vegna þess hversu óljóst er um kostnaðaráætlun reiðskemmunnar er erfitt að fullyrða nokkuð um það.“

Hending ekki sýnt samningsvilja

Hann er harðorður í garð forsvarsmanna Hendingar og segir að þeir hafi árum saman lagt stein í götu samkomulags. „Í minni bæjarstjóratíð náðum við samningi við Vegagerðina um 20 milljóna króna bætur, þetta var um áramótin 2013-14. Þá sendum við Hendingu tilboð upp á 27 milljóna króna eingreiðslu eða að bærinn gerði reiðvöll í Engidal sambærilegan við þann sem var í Hnífsdal. Þessu tilboði var ekki svarað en á sama tíma hefur lögfræðingur Hendingar samband við Vegagerðina og tilkynnir um málshöfðun gegn Vegagerðinni,“ segir Daníel og bætir við að vegna hótunar um málshöfðun hafi Vegagerðin haldið að sér höndum og bærinn ekki getað lokið sínum málum við Vegagerðina. „Þetta lýsir ekki miklum samningsvilja af hálfu forsvarsmanna Hendingar.“

Betra að slíta viðræðum

Daníel er enginn nýgræðingur þegar kemur að þessi tiltekna máli, enda kom það oftar en einu sinni á borð hans í fjögurra ára bæjastjóratíð hans. Aðspurður hvað hann myndi vilja gera að svo stöddu segir hann ljóst að bænum ber engin lagaleg skylda að bæta reiðvöll Hendingar í Hnífsdal „En að því sögðu, þá finnst mér sjálfsagt að koma til móts við hestamenn og mér þykir boð bæjarins um sambærilegan völl í Engidal mjög sanngjarnt en skilyrði fyrir slíkum samningi er að hestamannafélagið geri bænum kleift að semja við Vegagerðina. Það hafa þeir ekki viljað og vilja ekki enn og á meðan að svo er á ekki að halda þessum viðræðum áfram.“

Félagið varla með lífsmarki 

Hann vill einnig skoða þetta mál í víðara ljósi og bendir á að hestamennska er síður en svo fjölmennt sport á Ísafirði og menn verða að þora velta fyrir sér hvort það eigi að vera ofarlega á forgangslistanum að byggja upp aðstöðu fyrir hestaíþróttir. „Mun fjölmennari og virkari íþróttafélög hafa setið á hakanum í fjölda ára og Í-listinn ætlar að rjúka til og gera einn rausnarlegasta samning sem bærinn hefur gert við íþróttafélag sem er varla með lífsmarki. Menn verða að átta sig á að það er ekki hlutverk bæjarins að styðja við hestamannafélagið, það er hlutverk hestamannafélagsins að vera með virkt og gott félag sem við viljum styðja,“ segir Daníel.

smari@bb.is

Kanon arkitektar ehf. voru hlutskarpaðist í hugmyndaamkeppni vegna breytinga á Sundhöll Ísafjarðar. Niðurstöður keppninnar voru kynntar í dag. Tíu tillögu bárust. Í öðru sæti var tillaga arkitektanna Arnhildar Pálmadóttur og Brynhildar Sólveigardóttur og í þriðja sæti var tillaga VA arkitekta. Dómnefnd var skipuð þeim Gísla Halldór Halldórssyni bæjarstjórar, Elísabetu Gunnarsdóttur arkitekt og Kristínu Hálfdánsdóttur bæjarfulltrúa en þau voru öll tilnefnd af Ísafjarðarbæ. Arkitektafélagið tilnefndi í dómnefnd þau Helga Stein Helgason og Olgu guðrúnu Sigfúsdóttur.

Í umsögn dómefndar um vinningstillögu Kanon arkitekta segir að tillagan beri af öðrum innsendum tillögum, heildaryfirbragð er gott, hún er vel útfærð og nýtur þess að höfundar hafa næma tilfinningu fyrir starfseminni og gott innsæi í þarfi notenda.

Aðgengi hreyfihamlaðar um bygginguna er til fyrirmyndar. Ný og rúmgóð lyfta tengir saman allar hæðir hússins, allt frá inngagni upp í ris.

Verðlaunafé skiptist svo:

1. verðlaun, þrjár milljónir kr.
2. verðlaun, tvær milljónir kr.
3. verðlaun, ein milljón kr.

smari@bb.is

Lífshlaupið, landskeppni í hreyfingu, sem er heilsu- og hvatningarverkefni Íþrótta- og Ólympíusambands Íslands, hófst á nýjan leik í dag, en þetta er í tíunda sinn sem landsmenn huga að hreyfingu fyrir tilstuðlan verkefnisins. Í Lífshlaupinu eru landsmenn hvattir til þess að huga að sinni daglegu hreyfingu og auka hana eins og kostur er þ.e. í frítíma, vinnu, í skóla og við val á ferðamáta. Stuðst er við ráðleggingar Embætti landlæknis um hreyfingu, þar sem börnum og unglingum ráðlagt að hreyfa sig í minnst 60 mínútur á dag og fullorðnum í minnst 30 mínútur á dag.

Lífhlaupið skiptist niður í vinnustaðakeppni, sem stendur yfir í þrjár vikur í febrúar, framhaldsskólakeppni 16 ára og eldri og grunnskólakeppni fyrir 15 ára og yngri sem standa í tvær vikur og einstaklingskeppni þar sem allir geta tekið þátt og skráð sína daglegu hreyfingu allt árið. Skrá má alla hreyfingu sem nær minnst 30 mínútum samtals á dag hjá fullorðnum og minnst 60 mínútum samtals á dag hjá börnum og unglingum. Tímanum má skipta upp í nokkur styttri tímabil yfir daginn s.s. 10 til 15 mín í senn.

Vinnustaðir, skólar og einstaklingar eru hvattir til að taka þátt og nota þannig tækifærið til að efla líkama og sál með því að hreyfa sig daglega. Hægt er að skrá sig til leiks á heimasíðu verkefnisins, lifshlaupid.is

annska@bb.is

Dagur kvenfélagskonunnar er í dag 1.febrúar, en þann dag árið 1930 var Kvenfélagasamband Íslands stofnað og var ætlun þess að vera samstarfsvettvangur kvenfélaganna í landinu en þau voru þá þegar orðin fjölmörg. Fyrsta kvenfélagið, Kvenfélag Rípurhrepps, var stofnað árið 1869. Með störfum sínum innan kvenfélaganna má segja að konur hafi tekið völdin í sínar hendur talsvert áður en þær fengu aðgengi að stjórnkerfinu með kjörgengi og kosningarétti. Frá því er Kvenfélag Rípurhrepps var stofnað hafa konur alls staðar á landinu stofnað hundruð kvenfélaga með það að markmiði að bæta samfélagið. Sér í lagi hafa kvenfélagskonur í gegnum tíðina verið öflugir bakhjarlar samfélaga sinna og þá sér lagi í málefnum barna og kvenna.

Mörgu væri á annan hátt farið ef konur hefðu ekki tekið höndum saman og fundið þann samtakamátt sem skapast er margir leggja saman hönd á plóg. Störf kvenfélagskvenna eru og hafa verið  samfélaginu öllu afar mikilvæg þó ekki hafi þau alltaf farið hátt eða mikið farið fyrir þeim í fjölmiðlum. Árið 2010 var ákveðið af Kvenfélagasambandi Íslands að gera kvenfélagskonunni og þeim störfum sem hún vinnur hátt undir höfði og var því ákveðið að útnefna stofndag sambandsins „Dag kvenfélagskonunnar.“ Hvetur Kvenfélagasambandið landsmenn alla til að heiðra kvenfélagskonur þennan dag.

Kvenfélögin í landinu telja nú um 5000 meðlimi og eru störf félaganna margþætt. Starfandi eru 18 héraðssambönd um land allt, þar á meðal Samband vestfirskra kvenna þar sem starfa um 320 konur i 13 félögum. Fjölmörg kvenfélög gera sér glaðan dag og munu kvenfélagskonur á norðanverðum Vestfjörðum koma saman á Hótel Ísafirði í kvöld og fagna deginum.

annska@bb.is

Hótel Reykjanes í Ísafjarðardjúpi stendur frammi fyrir því að geta misst allt neysluvatn vegna þess að eigandi jarðarinnar Reykjafjarðar hótar að skrúfa fyrir vatnslögnina. Reykjanes hefur um áratugaskeið fengið neysluvatn úr vatnsbóli í landi Reykjafjarðar. „Vegna þessa máls lítum við svo á að okkar rekstur sé uppnámi og geti fyrirvaralaust stöðvast. Stór hluti bókana fyrir sumarið 2017 hefur þegar átt sér stað og því óhugsandi að lenda í rekstrarstöðvun,“ segir í bréfi Jóns Heiðars Guðjónssonar, eiganda Ferðaþjónustunnar í Reykjanesi, til Ísafjarðarbæjar og Súðavíkurhrepps þar sem hann óskar eftir aðstoð sveitarfélaganna.

Í bréfi sínu til sveitarfélaganna lét Jón Heiðar fylgja með tvö bréf sem Salvar Hákonarson, eigandi Reykjafjarðar, sendi Ferðaþjónustunni í Reykjanesi. Salvar segir í bréfi frá því í síðasta mánuði að bann sem hann hafi sett í maí 2015 við framkvæmdum á vatnsverndarsvæðinu hafi ekki verið virt. Hann hafi því ákveðið að öllum utanaðkomandi aðilum séu óheimil vatnsafnot í landi Reykjarfjarðar og taki sú ákvörðun strax gildi.

„Því miður hefur Ferðaþjónustan Reykjanesi ehf. haft með höndum framkvæmdir og jarðrask á svæðinu sem hvorki hefur verið leyfi fyrir eða samþykki landeigenda,“ segir í bréfi Salvars og ennfremur að eigendur Reykjaness séu að færa sér í nyt eigur og landgæði annarra og valda óbætanlegu tjóni á viðkvæmu svæði.

Jón Heiðar hafnar því að hafa lagst í framkvæmdir í óleyfi.

Í erindi Jóns Heiðars kemur fram að þegar ríkið seldi Reykjanesskóla hafi honum verið sagt frá samkomulagi við föður Salvars, þáverandi eiganda Reykjafjarðar, um um gjaldfrjáls afnot af neysluvatninu gegn því að heimilisfólkið í Reykjarfirði fengi endurgjaldslaus afnot af heitum böðum og sundlaug í Reykjanesi.

smari@bb.is