Lögreglu barst tilkynningu fyrr í dag um bílveltu fyrir ofan Vatnsfjörð á Dynjandisheiði. Bílveltan varð um fjóra kílómetra frá Flókalundi. Í bílnum voru erlendir ferðamenn en mbl.is hefur eftir lögreglunni á Vestfjörðum að bílveltan hafi verið minni háttar og farþegar bílsins sluppu stórslysalaust frá veltunni.
smari@bb.is
Í ljósi nýútkominnar skýrslu starfshóps um stefnumótun í fiskeldi þar sem lagt er til að áhættumat sé notað til grundvallar útgáfu rekstrarleyfa þá er ljóst að fyrsta áhættumatið sem Hafrannsóknastofnun kynnti í síðasta mánuði mun hafa mikil áhrif á uppbyggingaráform Arctic Fish. Fyrirtækið hefur á undanförnum árum unnið að undirbúningi fiskeldis á norðursvæði Vestfjarða og umhverfismati á 8 þúsund tonna laxeldi í Ísafjarðardjúpi sem fyrirhugað var að byggja upp á næstu tveimur árum.
Í tilkynningu Arctic Fish kemur fram að í kjölfar áhættumats Hafrannsóknastofnunar þá hefur Arctic Fish átt fundi með stofnuninni í samstarfi við Landsamband fiskeldisstöðva þar sem farið var yfir mögulegar mótvægisaðgerðir. Ræddar hafa verið tillögur sem Arctic Fish ætlar að þróa áfram með stofnuninni og öðrum samstarfsfyrirtækjum. Byggt á niðurstöðum þeirrar vinnu er hægt að endurmeta þær forsendur sem liggja til grundvallar fyrirliggjandi áhættumati, eftir því sem kemur fram í tilkynningu Arctic Fish. Mótvægisaðgerðirnar fela í sér talsverðar breytingar í útsetningu á seiðum í kvíar. Í Ísafjarðardjúpi yrði m.a. lögð áhersla á útsetningu stórseiða. Uppbygging nýrrar seiðaeldisstöðvar fyrirtækisins Tálknafirði gerir slíkt mögulegt.
Í skýrslu stefnumótunarhópsins er talsvert fjallað um notkun á ófrjóum laxi. Í dag hefur engum tekist að ala á arðvænan hátt ófrjóan lax en verið er að gera tilraunir í Noregi þar sem m.a. stærstu eigendur Arctic Fish, Norway Royal Salmon, eru í fararbroddi. Arctic Fish ætlar að fylgjast náið með framþróun þessarar aðferðar bæði erlendis, sem og með tilraunum við íslenskar aðstæður.
Tilkynningunni lýkur á þessum orðum:
„Frá stofnun hefur Arctic Fish haft á stefnu sinni að byggja upp fyrirtæki þar sem áhersla er lögð á umhverfisvænt eldi með sérstöðu úr náttúrulegu íslensku umhverfi. Arctic Fish ætlar því á komandi mánuðum að vinna faglega að undirbúningi mótvægisaðgerða til þess að geta hafið eldi á laxi í Ísafjarðardjúpi. Áhættumatið er byggt á forsendum og þekkingu sem liggja fyrir á hverjum tíma og tekur því mið af breytingum sem kunna að verða.
Þrátt fyrir mögulega biðstöðu í Ísafjarðardjúpi þá mun Arctic Fish halda áfram vinnu sinni við að byggja upp öflugt eldi í Dýrafirði og á suðurfjörðum Vestfjarða. Seiðaeldið er grundvöllurinn fyrir framtíðaruppbyggingu á sjókvíaeldisstarfsemi fyrirtækisins. Þegar lokið verður uppbyggingu þeirra þriggja eldishúsa sem unnið er að í botni Tálknafjarðar er áætlað að framleiðslugetan verði í kringum 5-6 milljónir seiða og í framtíðinni verður að hluta til hægt að ala stór seiði eins og mótvægisaðgerðirnar kalla á.“
smari@bb.is
Enn og aftur kvörtum við sauðfjárbændur yfir verðlagningu afurðastöðva á innlegginu okkar á hausti komanda. Ástæður er margar segja forsvarsmenn afurðastöðva s. s. að erlendir markaðir eru lokaðir og framleiðslan er langt umfram eftirspurn. Hvernig bregðumst við við? Jú við förum til stjórnvalda og biðjum um að þeir fari í aðgerðir til að bæta þetta ástand og það strax nú í haust. Ég hef fylgst með og verið innan sauðfjárgeirans frá því um 1980. Ég man ekki annað en framleiðslan hafi verið umfram eftirspurn. Einn þingmaður og ráðherra kom með þá snildarlausn að við skildum éta vandann en sú lausn hefur ekki verið notuð enn. Gripið hefur verið til ýmissa ráðstafanna til að minnka framleiðsluna.
Sauðfjárframleiðslan var kvótasett ein kjötgreina og það hamlaði mjög þróun í greininni. Um 1990 var heimiluð viðskipti með kvóta m. a. til að fækka framleiðendum og stækka búin sem eftir yrðu svona svipað og þróunin varð í mjólkurframleiðslunni. Þetta breytti litlu. Búum fækkaði lítið og þau stækkuðu lítið. Það var svo 1995 sem kvótinn í sauðfjárrækt var afnumin og framleiðslan gefin frjáls. Þannig var beingreiðsluhlutinn sem stýritæki tekið úr sambandi. Í “samningnum” frá 1995 var ákvarðað hvert ásetningshlutfallið skyldi vera án þess að beingreiðslur skertust. Tekin var upp útflutningsskylda sem bændur gátu verið undanskildir ef þeir áttu 0,7 vetrarfóðraðar kind per. ærgildi greiðslumarks. Ráðist var í öfluga markaðsetningu á lambakjöti í gegnum Áform átaksverkefni. Verkefnið skilaði nokkrum árangri en mörg mistök voru gerð. Samfara þessu var farið í að skipta beingreiðslunum þannig að hluti þeirra var eyrnamerktur gæðastýringarálagi. Það er merkilegt með gæðastýringu í sauðfjárrækt að greitt er fyrir ákveðnar skráningar s. s. áburðanotkun, lyfjanotkun og nú er skylda að vera með sauðféð í skýrsluhaldinu Fjárvís. Fyrir þetta koma greiðslur frá ríkinu sem miðast við framleiðslumagn en ekki af gæðum framleiðslunnar.
Hvernig skildi standa á því að við sauðfjárbændur röflum við eldhúsborðið en þegjum þunnu hljóði út á við. Getur verið að mestur hluti sauðfjárbænda líta á sauðfjárrækt sem lífstíl eða áhugamál? Er það eðlilegt að notað er skattfé til að greiða fyrir áhugmál eða lífstíl? Mér skilst að það er dýrt að stunda golf en samt stunda margir þá íþrótt. Mér er ekki kunnugt um að ríkið greiði fólki fyrir að spila golf. Það er að vísu líklegt að golffélög fái styrk hjá sveitarfélögunum en sá styrkur fer ekki til einstaklinga. Annað sem vert er að velta fyrir sér í þessu sambandi er að aldur sauðfjárbænda er hár og það getur líka verið skýring á því afhverju þagað er þunnu hljóði. Eldri bændurnir búa (hokra) líka flestir á skuldlausum eignum og þola meiri skerðingar.
Við fjölskyldan búum með um 250 fjár. Þegar við hjónin hófum búskap réði það mestu um ákvörðunina að ég fór í fullt starf. Annars hefðum við aldrei farið í búskapinn. Ég hef oft heyrt að ég sé hobbý bóndi en það er bóndi sem stundar vinnu utan bús skilst mér. Það skiptir engu máli hve margt sauðfjár viðkomandi er með svo framarlega sem unnið er utan bús. Ég hef líka oft sagt mera í gamni að ég er í fullu starfi utan bús til að hafa efni á að stunda sauðfjárrækt. Hvað þarf sauðfjárbúið að vera stórt til að það skili einstaklingi sómasamlegum tekjum. Ég myndi halda að bústærðin verður að vera í kringum 800 vetrarfóðraðar kindur svo einstaklingur geti haft sómasamlegt viðurværi af atvinnugreininni. Auðvitað skiptir frjósemi og afurðasemi fjárins miklu máli líka. Hinn makinn verður þá að finna sér starf við eitthvað annað innan búsins eða utan. Við erum langt frá því að vera með bústærð af þessarri stærðargráðu. Er meðalbúið ekki um 300 vetrarfóðraðar kindur? Það sem mér finnst líka hamlandi fyrir greinina er þessi sífellda tenging við byggðapólitíkina. Ekki er í sauðfjársamningnum veittur byggðastuðningur. Að vísu er í 8 gr. samningsins gert ráð fyrir svæðisbundnum stuðningi sem nemur um 3% af heildarstuðningnum á samningstímabilinu en framleiðslutengdur stuðningur nemur 59%. Er nema von að bændur horfi til fjölgunar fjár til að viðhalda svipuðum tekjum?
Hver er vandi sauðfjárræktar og hvernig verður tekið á honum? Flestir eru sammála að framleiðslan er of mikil. Forstjóri SS og Landbúnaðarráðherra hafa nefnt að fækka þurfi ám um 20% og ég get alveg verið sammála því. Hvernig fækkum við fénu. Ein leið gæti verið að ríkið gerði samninga við bændur um fækkun fjár gegn greiðslu á 2-3 árum sem gilti út samningstímann. Fyrir hverja á sem fækkað er um verði greitt t. d. skattmat. Standi menn ekki við gerða samninga koma sektir á móti. Gera verður breytingar á núverandi búvörusamningi ef þessi leið er valin og breyta samningnum þannig að ekki verður greitt út á grip eða býli heldur fái bændur greitt fyrir t. d. landgræðsluverkefni. Þá verður að breyta álagsgreiðslum vegna gæðastýringar þannig að tekið verði mið af gæðum framleiðslunnar fyrst og fremst. Margir bændur sem ég hef talað við finnst afurðastöðvarnar ekki gera neitt eða allavega ekki nóg til að auka söluna. Yfir sumartímann eru allir kælar í verslunum troðfullir af þurrkrydduðu lambakjöti ætlað á grillið. Ef sumarið verður vott og kalt þá bregst salan af því að engin grillar. Ég hef heyrt að það er ógjörningur að selja uppþýtt kjöt nema að krydda það þannig að kjötsafinn sjáist ekki. Costco selur líka íslenskt lambakjöt sem hefur verið þýtt upp. Þeir krydda það ekki en það lítur ljómandi vel út. Þarna er eitthvað sem kjötiðnaðarmennirnir okkar geta lært s. s. hvernig kjötið er skorið.
Í desember 2015 var gefin út skýrsla sem KOM ráðgjöf vann, líklega fyrir LS og/eða Markaðsráðs Skýrslan heitir STEFNUMÖRKUN UM MARKAÐSÓKN ÍSLENSKRA SAUÐFJÁRAFURÐA. Skýrslan var m. a. unnin til að leggja fram stefnumörkun og framkvæmdaáætlun til frekari vinnu. Markmiðin voru að hagsmunaaðilar geti rýnt í markaðinn til að finna tækifæri og möguleika og á þann hátt aukið framlegð sauðfjárbænda. Í skýrslunni var lagt til að sett yrði á laggirnar Markaðsstofa sauðfjárafurða með fimm manna stjórn, 3 tilnefndum af LS, 1 tilnefndur af BÍ og 1 frá samtökum sláturleyfishafa. Ekki skil ég afhverju var ekki hægt að nýta Markaðsráðið og fjölga í stjórn þess. Skýrslan er yfirgripsmikill og ekki vantar hugmyndir. Mér er ekki kunnugt um að þessi stefnumótun hafi verið raungerð enn og full ástæða til að dusta rykið af henni.
Eitt er ljóst. Við getum ekki haldið áfram að framleiða og framleiða kindakjöt ef engin vill borða það. Það er líka ekki réttlátt að skattgreiðendur verði látnir bera meiri og meiri byrðar vegna offramleiðslu kindakjöts. Sauðfjárrækt er þrátt fyrir allt atvinnugrein og lítur lögmálum markaðarins.
Gunnar Rúnar Kristjánsson
Sauðfjárbóndi
Vel hefur gengið að manna grunnskólana á norðanverðum Vestfjörðum og að mestu leyti er um menntaða kennara í öllum stöðum nema á Flateyri þar sem helmingur starfsmanna er ekki með kennararéttindi.
Stefanía Ásmundsdóttir skólastjóri í Bolungarvík segir að þar séu allir kennarar með kennaramenntun utan einn sem hefur þó lokið þremur af fimm í kennsluréttindum. Í Súðavík er rúm staða mönnuð leiðbeinendum og segir Anna Lind Ragnarsdóttir að ekki hafi fengist kennari þrátt fyrir auglýsingu.
Margrét Halldórsdóttir, sviðstjóri skóla- og tómstundasviðs segir allar stöður í skólum sveitarfélagsins mannaðar utan einnar skólaliðastöðu. Í þremur af fjórum skólum sveitarfélagsins eru einhverjir leiðbeinendur við kennslustörf en allir eru þeir með einhverja háskólamenntun.
bryndis@bb.is
Teitur Björn Einarsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi, lýsir andstöðu við að tillögur starfshóps sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra um stefnumótun í fiskeldi verði lögfest. Teitur Björn skrifar á Facebook að eitt og annað í tillögum starfshópsins sé gagnlegt og muni nýtast í frekari umræðu. „Annað er óásættanlegt og ófullnægjandi. Það hefur legið fyrir nú um tíma að tillögur sem fjalla ekkert um eða greina ekki samfélagsleg áhrif og hagsmuni fólks í þeim byggðarlögum sem mest eiga undir hafa eðli máls samkvæmt mjög takmarkað gildi einar og sér sem einhver grundvöllur að breiðri samstöðu,“ skrifar Teitur Björn.
Að hans mati er næsta skref að dýpka og breikka umræðuna, meðal annars með samtölum við íbúa, sveitarstjórnarmenn, vísindasamfélagið og aðra hagaðila.
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sjávarútvegsráðherra hefur lagt áherslu á að áhættumat Hafrannsóknastofnunar sé lifandi plagg. Um þetta segir Teitur Björn: „Ég mun ekki samþykkja að lögfesta „lifandi plagg“ ef það er ekkert meira en andvana fætt.“
Hann segir að áður en lengra verði haldið eigi eftir að fá botn í nokkur veigamikil atriði og nefnir hversu hratt áhættumati fyrir Ísafjarðardjúp verður fullunnið þar sem tekið verður mið af þeirri þekkingu og tækni sem er til staðar til að koma í veg fyrir erfðablöndun.
smari@bb.is
Háafell ehf., dótturfyrirtæki Hraðfrystihússins – Gunnvarar hf., ætlar ekki að leggja árar í bát og stefnir enn að fiskeldi í Ísafjarðardjúpi. „Við munum vinna áfram heilir og beinir að því,“ segir Kristján G. Jóakimsson, verkefnastjóri Háafells, í samtali við bb.is. Í yfirlýsingu fyrirtækisins í gær var tilkynnt að Háafell hefur sagt sig úr Landssambandi fiskeldisstöðva vegna stuðnings sambandsins við stefnumótunarskýrslu sjávarútvegsráðherra. Í skýrslunni er lagt til að áhættumat Hafrannsóknastofnunar verði lögfest en í áhættumatinu er lagst gegn laxeldi í Ísafjarðardjúpi. Í yfirlýsingunni segir Kristján að sé „í raun sorglegt að fólk sem vill bjarga sér sjálft sé svift þeim möguleika, svo aðrir geti skarað eld að eigin köku.“
Aðspurður um hverjir hafi skarað eld að eigin köku segir Kristján að það geti verið veiðiréttarhafar eða fulltrúar fiskeldisfyrirtækjann í nefndinni, þeir Kjartan Ólafsson stjórnarformaður Arnarlax og Guðmundur Gíslason stjórnarfomaður Fiskeldis Austfjarða.
Kristján segir að eins og staðan er í dag lítur út fyrir að ekkert laxeldi verði í Ísafjarðardjúpi. „En þetta er bara frá þessari nefnd og nær eins langt og það nær. Nú er að sjá hvernig þetta fer í gegnum þingið.“
Í skýrslunni er talsvert púður lagt í ræktun á geldfiski en áhættumat Hafró tekur ekki til eldis á slíkum fiskum. Kristján tekur fram að eldi á geldfiski er ekki raunverulegur kostur í dag, hvað sem síðar verður. „En við upplifðum það í þorskeldinu að það var alltaf einhver líffræðileg lausn handan við hornið sem svo aldrei kom.“
smari@bb.is
Atvinnuleysi hefur ekki verið minna en nú frá því Hagstofa Íslands hóf samfelldar mælingar á atvinnuleysi í vinnumarkaðsrannsóknum sínum árið 2003. Eitt prósent vinnuafls var án vinnu í mánuðinum. 2.100 voru án vinnu og í atvinnuleit í júlí. Það er 2.000 manns færra en á sama mánuði í fyrra, þegar atvinnuleysið mældist tvö prósent.
Þegar búið er að taka mið af árstíðabundnum sveiflum mælist atvinnuleysi 1,8 prósent. Það er samt lækkun frá árstíðaleiðrétti atvinnuleysismælingu frá í júní þegar 2,5 prósent voru án vinnu og í atvinnuleit.
Atvinnuþátttaka dróst saman um 2,5 prósentustig milli ára en starfandi fólki fjölgaði þó um 1.900 manns. 40.400 standa utan vinnumarkaðar, það er 6.900 fleiri en í júlí í fyrra.
smari@bb.is
Staða og framtíð sauðfjárbúskapar í landinu er í uppnámi vegna boðaðrar 35% lækkunar afurðarverðs til bænda nú til viðbótar við 10 % lækkunar sauðfjárafurða síðastliðið haust. Gífurlegt tekjutap blasir við sauðfjárbændum sem erfitt verður að mæta, sérstaklega fyrir þá sem eru skuldsettir og hafa ekki möguleika á annari vinnu meðfram sauðfjárbúskap. Þeim virðast engar útgönguleiðir færar aðrar en að hrekjast frá búskap.
Sauðfjárrækt er grundvöllur byggðar í ákveðnum landshlutum sem mun bresta ef ekkert er að gert í þeim bráðavanda sem greinin stendur nú frammi fyrir.
Þessi staða snertir ekki einungis bændur heldur líka samfélögin í kringum sveitirnar því fjöldi afleiddra starfa eru í kringum sauðfjárbúskap sem verða líka í uppnámi og ekki verður auðvelt að fylla það skarð sem verður í atvinnutækifærum ef rekstrargrundvöllur sauðfjárbúskapar hrynur. Þá eru brostnar forsendur fyrir búsetu margra og byggðaröskun óhjákvæmleg á þeim svæðum sem hafa treyst á sauðfjárbúskap.
Ég óskaði eftir fundi í atvinnuveganefnd fyrir skemmstu til þess að ræða þessa alvarlegu stöðu sem upp er komin vegna mikils birgðavanda sem kemur til vegna þess að markaðir hafa lokast erlendis, m.a. vegna viðskiptabanns Rússa og sterks gengis krónunnar. Nýgerður búvörusamningur hefur ekki bein áhrif á þessa stöðu, en vissulega voru á honum margir gallar, t.d. framleiðsluhvatar sem byggðust á óraunhæfum væntingum um mikla sölu á lambakjöti erlendis sem ekki er í hendi.
Fyrir atvinnuveganefnd hafa komið hagsmunaaðilar og landbúnaðarráðherra og ljóst er að við megum engan tíma missa ef stjórnvöld ætla að koma til liðs við sauðfjárbændur í þessum miklu og vonandi tímabundnu erfiðleikum sem greinin stendur frammi fyrir.
Sauðfjárbændur hafa lagt fram sína tillögu að lausn sem er að mörgu leyti skynsamleg en langt því frá sársaukalaus fyrir bændur og ráðherra hefur viðrað sínar hugmyndir og hyggst leggja þær fram sem fyrst. Það er sem sagt komin hreyfing á málið, en gagnrýna má að ekki hafi verið gripið til aðgerða miklu fyrr þegar vandinn blasti við í vor og ráðherra var þá gerð grein fyrir birgðastöðunni og þeim vanda sem af henni stafaði. Orsakirnar eru fyrst og fremst markaðsbrestur erlendis því sem betur fer hefur sala á lambakjöti aukist um 5 til 6% innanlands í ár.
Nú ríður á að stjórnvöld taki höndum saman við sauðfjárbændur með aðgerðum sem taki á þessum birgðarvanda og feli í sér tímabundna útflutningsskyldu. Sú aðgerð er ríkissjóði útlátaminnst, en mikilvægt er að aðrar aðgerðir sem gripið verður til stilli af framboð og eftirspurn á innanlandsmarkaði til framtíðar og að komið verði upp sveiflujöfnunarsjóði í greininni sem og að tengja gæðastýringu við sjálfbærni greinarinnar sem vinnur gegn gróðureyðingu og kjörlendi til sauðfjárræktar verði eflt enn frekar.
Það er mikilvægt að gerðar verði ráðstafanir sem bæta stöðu bænda og byggðar í landinu til framtíðar og ná sem mestri samstöðu með aðkomu ríkisins og tryggja að stuðningur hins opinbera nýtist neytendum innanlands sem best.
Það er hagstæðast að framleiða sem mest af matvælum til eigin nota hér innanlands. Það tryggir matvælaöryggi,er umhverfisvænt dregur úr loftslagsmengun sem fylgir innflutningi á matvöru um langan veg. Bændur eru að framleiða góða og heilnæma vöru með lítilli sýklalyfjanotkun og aukaefnum í hreinu umhverfi í nálægð við neytendur og á góðu verði. Greinin skapar fjölda afleiddra starfa og það er hagur allra landsmanna að sveitirnar lifi og að þar byggist upp störf og gott mannlíf til framtíðar.
Núverandi staða er hjalli sem hægt er að yfirstíga og sauðfjárbúskapurinn á mikla möguleika til framtíðar í vöruþróun og markaðssetningu með sína góðu afurðir. Horfum því með bjartsýni fram á við fyrir hönd sauðfjárbænda og okkar sameiginlegu hagsmuna og vinnum að því að sauðfjárrækt verði áfram sterk stoð í byggðafestu landsbyggðanna.
Lilja Rafney Magnúsdóttir, alþingismaður NV kjördæmis.
„Niðurstaðan er sú að niðurstaða starfshópsins er ekki fræðileg heldur pólitísk. Hagsmunir veiðiréttarhafa eru teknir fram yfir hagsmuni almennings. Kynblandaður lax gengur fólki framar. Svo einfalt er það.“ Þannig hljómar niðurlag pistils Kristins H. Gunnarssonar, fyrrverandi þingmanns Vestfirðinga. Í pistlinum fer Kristinn yfir sviðið eftir að starfshópur um stefnumótun í fiskeldi skilaði af sér tillögum sínum í gær. Hann segir grunnforsendu í starfi hópsins vera að hagsmunir íbúa víki fyrir hagsmunum veiðiréttarhafa.
„Með öðrum orðum að hagsmunir veiðiréttarhafa skuli alltaf ráða. Út frá þessari grunnforsendu er svo spunnið framhaldið. Með þessari öfugmálatúlkum er litið framhjá efnahagslegri þýðingu málsins. Það er alvarlegt sérstaklega fyrir íbúa við Ísafjarðardjúp. Ætla má að árlegar tekjur af laxveiði þriggja áa í Ísafjarðardjúpi séu 25 milljónir króna. Útflutningstekjur af 30.000 tonna laxeldi í Djúpinu eru taldar vera um 25 milljarðar króna. Þær eru þúsund sinnum meiri. En samkvæmt rökstuðningi nefndarmanna víkja meiri efnahagslegir hagsmunir fyrir minni. Engin störf eru vegna laxveiðanna en laxeldið skapar 600 – 700 störf samkvæmt mati Byggðastofnunar. En aftur skulu meiri hagsmunir víkja fyrir minni,“ segir Kristinn meðal annars.
Hann gefur ekki mikið fyrir hreinleika laxastofna í Ísafjarðardjúpi og segir þá „hrognakokteil“ úr ýmsum ám á landinu eftir margra áratuga ræktunarstarf.
„Þá er það hitt atriðið um villta laxinn sem þurfi að vernda. Það er kannski ekki alveg víst að kalla megi þá laxastofna sem eru í ánum villta. Að minnsta kosti segir í kynningu á veg Landssambands veiðifélaga um Laugardalsá að „Þarna er eitt besta dæmi um vel heppnaða fiskrækt hérlendis, en áin var fisklaus allt til að fiskvegur var sprengdur í Einarsfoss.“
Áin var sem sé fisklaus. Það þýðir að ekki er um neinn upprunalegan stofn að ræða heldur er hann aðfluttur úr öðrum ám. Jafnvel þótt svo slysalega vildi til að stofninn í Laugardalsá hyrfi af einhverjum sökum er hann samt til annars staðar þaðan sem seiðin komu.
Í hinum ánum tveimur, Hvannadalsá og Langadalsá hefur verið bætt við þann stofn sem þar kann að hafa verið til. Samkvæmt skýrslu Þórs Guðjónssonar frá 1989 um starfsemi Laxeldisstöðvarinnar í Kollafirði var sleppt seiðum frá stöðinni í allar árnar þrjár í Ísafjarðardjúpi á árunum 1965 – 1981.“
smari@bb.is
Það er þokuloft yfir Ísafjarðarbæ en veðurspámenn segja að í dag verði hæg breytileg átt og bjartviðri, en sums staðar þokubakkar í nótt. Hiti 10 til 16 stig að deginum.
Á landinu öllu er firleitt hægur vindur og skýjað með köflum, en sums staðar þokuloft við ströndina. SA 5-13 seinnipartinn á morgun, hvassast við V-ströndina, og fer að rigna þar undir kvöld. Hiti 8 til 18 stig að deginum, hlýjast í innsveitum.
bryndis@bb.is
