Síða 15

Keppendur Vestra á Íslandsmóti Lyftingasambandsins

Guðrún Helga Sigurðardóttir, Hjördís Ásta Guðmundsdóttir og Aldís Höskuldsdóttir

Íslandsmeistaramót Lyftingasambands Íslands var haldið laugardaginn 8. febrúar síðastliðinn í Hafnarfirði. Alls tóku 44 keppendur þátt í mótinu, 13 karlar og 31 kona. Þrír keppendur voru frá Vestra, þær Guðrún Helga Sigurðardóttir, Hjördís Ásta Guðmundsdóttir og Aldís Höskuldsdóttir.

Aldís Huld keppti í -76 kg. flokki og lyfti 73 kg í snörun og 90 kg. Í jafnhendingu og lyfti því samanlagt 163 kg. og hlut annað sætið í sínum flokki.

Hjördís Ásta keppti í -87 kg. flokki og lenti í þriðja sæti í þeim flokki. Hún lyfti 50 kg í snörun og 70 kg í jafnhendingu samtals 120 kg.

Guðrún Helga keppti í +87 kg. flokki og varð í fjórða sæti í þeim flokki. Hún lyfti 65 kg. í snörun og 85 kg. í jafnhendingu, samtals 150 kg.

Næsta mót, Íslandsmeistaramót unglinga, fer fram 8.-9. mars nk. og verður Guðrún Helga meðal keppenda þar.

Ráðherra í hlekkjum hugarfarsins

Hanna Katrín Friðriksson atvinnuvegaráðherra skrifaði pistil í Morgunblaðið fyrir stuttu þar sem hún tilkynnti að hún muni á næstunni leggja fram frumvarp til breytinga á lögum um stjórn fiskveiða í því skyni að auka á gagnsæi eigna- og stjórnunartengsla í sjávarútvegi, breyta reglum um hámarkshlutdeild og þrengja skilgreiningar um yfirráð og tengda aðila.  Hún byrjaði grein sína á að vitna til sjónvarpsseríunnar Verbúðarinnar og gat maður ekki skilið þann inngang öðruvísi en að þar væru komin helstu rökin fyrir að grípa þyrfti til aðgerða.  Það er afar einkennilegt ef annars gott leikið sjónvarpsefni með ágætt skemmtanagildi, er notað sem helstu rök ráðherra fyrir að taka þurfi á málum og leiðrétta meint óréttlæti stjórnkerfis fiskveiða.

Mér datt í hug ríflega 30 ára gamlir sjónvarpsþættir, “Þjóð í hlekkjum hugarfarsins” sem vissulega vorum mjög umdeildir og vöktu umtal á sínum tíma.  Þar voru myndbirtingar af heimilum fólks (bænda) birt og sköpuð hugrenningatengsl við umfjöllun um liðinn tíma og ýmsa atburði sem áttu sér stað á sömu stöðum og í engum tengslum við ábúendur jarðanna á þeim tíma.  Það virtist vera gert í þeim tilgangi einum að níða niður landbúnaðinn.  Væru þeir þættir frumsýndir í dag mætti eflaust búast við að fyrsta hugsun ráðherra væri að skoða fjölskyldutengsl í landbúnaði og þrengja að rekstri búanna með því að endurskilgreina hámarks bústofn hverrar fjölskyldu.

Að skapa ranga ímynd

Tilvísun ráðherra í Verbúðina virðist ekki hafa verið ætlað annað en að skapa kolröng hugrenningartengsl landsmanna um að að eigendur íslenskra sjávarútvegsfyrirtækja hafi fengið allt upp í hendurnar, farið illa með og hafi ekki þurft neinu að kosta til eða taka áhættu í rekstri sem þeir hafa ákveðið að starfa innan og fjárfesta í.  Er þetta sú ímynd sem ráðherra greinarinnar vill draga upp af sjávarútvegi ?  Grein sem að við Íslendingar getum verið stoltir af og ættum að kynna á jákvæðan hátt út á við í þeirri alþjóðlegu samkeppni sem við búum við.

Vissulega erum við að tala um nýtingu þjóðarauðlindar og svona samlíkingar sem ég set fram hér að framan verða nú seint fullkomnar.  En engu að síður er atvinnufrelsi einstaklinga grunnur að bæði starfi bóndans og útgerðaraðilans, en þó um takmörkuð gæði að ræða hvort sem er ræktanlegt land eða auðlindir sjávar.  Varðandi sjávarútveg snýst þetta fyrst og fremst um að ná fram skynsamlegri nýtingu auðlindarinnar til hagsbóta fyrir þjóð.  Þá ber að gæta sín á því að sjúkdómsgreina nú rétt og beita ekki svo öflugum meðölum til að vinna á litlu meini að það valdi varanlegum skaða á starfsemi greinarinnar.

Það virðist skollið á kapphlaup milli ráðherra ríkisstjórnar um að dæla nú inn frumvörpum og keyra í gegn breytingar sem fyrst.  Það er eins og það sé ekki trú á stjórnarheimilinu að það gefist mjög langur tími til að fara yfirvegað í hlutina og ná fram skynsamlegum skrefum í átt að því sem yfirvöld vilja ná fram.  Í tilfelli atvinnuvegaráðherra þyrfti það að vera gert með samtali við þá sem í greininni starfa.  Engin tími virðist fyrir yfirvegaðar og rökstuddar ákvarðanir eða að gefa tíma til aðlögunar þannig að ekki bitni harkalega á greininni og því starfsfólki sem þar starfar.

Tenging við veruleikann

Það hafa kannski flestir lent í því að lifa sig svo inn í gott sjónvarpsefni að það taki tíma að kippa sér til baka í raunveruleikann.  Af brennandi tilfinningasemi út í óréttlæti í garð góða fólksins og heift út í vonda kallinn tekur kannski tíma að átta sig á að allt var þetta leikið, kannski byggt í grunninn að einhverju leyti á  sönnum atburðum en gjarnan er nú bætt í á réttum stöðum til að búa til spennandi sjónvarpsefni.  Það eru 40 ár liðin frá upphafi aflamarkskerfisins og stærstu fyrirtækin hafa bætt sinn rekstur með uppkaupum á aflahlutdeildum og annarri hagræðingu.  Það eru sífellt minni tengsl við upphafið og vafasöm taktík af ráðherra málaflokksins að skapa svona hugrenningartengsl milli raunveruleika nútíðar og skáldskapar um fortíðina.

Íslenskur sjávarútvegur þarf á stórum og öflugum sjávarútvegsfyrirtækjum að halda.  Það er vonandi að frumvörp atvinnuvegaráðherra á sviði sjávarútvegs beri með sér að hafa verið unnin af yfirvegun og studd rökum þegar þau koma fyrir sjónir þings og þjóðar.  Ég vona jafnframt að í þeirri vegferð beri henni gæfu til að eíga gott samtal við forsvarsfólk innan greinarinnar.  Að henni takist að verða öflugur málsvari sjávarútvegs og vinna með fyrirtækjum og samtökum þeirra í þeirri viðleitni að ná viðunandi niðurstöðu og árangri.  Að minnsta kosti vona ég að hún verði ekki lengi föst í hlekkjum þess hugarfars sem birtist í upphafi pistils hennar.

Gunnlaugur Sighvatsson

sjávarútvegsfræðingur

Finnbogi: hækkanir í hrópandi ósamræmi við samninga verkalýðshreyfingarinnar

Finnbogi Sveinbjörnsson, formaður Verkvest. Mynd: Kristinn H. Gunnarsson.

Finnbogi Sveinbjörnsson, formaður Verkalýðsfélags Vestfirðinga segist vilja byrja á því að óska kennurum til hamingju með nýjan kjarasamning. En hvort hann kalli á viðbrögð innan ASÍ á eftir að koma í ljós eftir að innihald samninganna hafa verið rýnd ofan í kjölinn.

„Við erum að tala um að mig minnir 7 mismunandi kjarasamninga við kennara og eina sem hefur verið sagt er að hækkunin nemi 24%, ekki hefur komið fram hvort það er flöt hækkun eða ekki. Okkar fólk sem er með lökustu kjörin fengu ca. 15 – 17% hækkun í 4 ára samningi og ef við berum þá tölu flata við hækkun kennara þá er munurinn í hrópandi ósamræmi við þá línu sem verkalýðshreifingin í samráði við stjórnvöld og sveitarfélög sömdu um árið 2024.“

gæti kallað á endurskoðun okkar kjarasamninga

Finnbogi bætir því við að „Ég hef í raun meiri áhyggjur af því hvernig ríki og sveitarfélög ætla að fjármagna þessar hækkanir og hvort þessar umframhækkanir muni hafa áhrif á þá kjarasamninga meðal félaga innan ASÍ sem enn hafa ekki verið kláraðir. Slíkt gæti kallað á endurskoðun forsenduákvæða kjarasamninga okkar.“

Samgönguráðherra: gefur ekkert upp um forgangsröðun jarðganga

Eyjólfur Ármannson, samgönguráðherra og Lilja Rafney Magnúsdóttir, alþm.

Eyjólfur Ármannsson, samgönguráðherra sagði það stefnu ríkisstjórnarinnar að ráðast í innviðaframkvæmdir sem leiða til aukinnar verðmætasköpunar í þjóðfélaginu strax. Nefndi hann hafnaframkvæmdir sem dæmi.

Þessi yfirlýsing vekur athygli þar sem á Ísafirði og í Bolungavík hafa verið miklar framkvæmdir eða eru áformaðar til þess að mæta auknum umsvifum í laxeldi og móttöku skemmtiferðaskipa.

Þetta kom fram á fundi ráðherra og Lilju Rafneyjar Magnúsdóttur,alþm. á Ísafirði á þriðjudaginn. Ráðherrann var ítrekað inntur eftir því hver yrðu næstu jarðgöng sem ráðist verður í en hann varðist allra svara af því og sagði að það yrði upplýst næsta haust þegar mælt verður fyrir samgönguáætlun ríkisstjórnarinnar á Alþingi.

Þó kom fram í máli hans að Fjarðaheiðagöng, milli Seyðisfjarðar og Egilsstaða, væru tilbúin og unnið væri að undirbúningi að Fljótagöngum og Súðavíkurgöngum. Þá sagðist hann vera tilbúinn til að skoða nánar hugmyndir um að göng undir Klettsháls yrði fjármögnuð að hluta með veggjöldum, en í skýrslu Rannsóknarstofnunar Háskólans á Akureyri um jarðgangakosti kemur fram það mat að veggjöld geti staðið undir verulegum hluta kostnaðar við göngin.

Lilja Rafney Magnúsdóttir, alþm sagði um samgöngumálin að á Vestfjörðum væri kallað á sérstaka samgönguáætlun fyrir Vestfirði og vísaði m.a. til málflutnings Innviðafélags Vestfjarða fyrir síðustu alþingiskosninga.

Vísindaport: Möguleikar Vestfjarða til Þörungaræktar og mikilvægi

28.02.2025 kl. 12:10 Vísindaport

Í Vísindaporti að þessu sinni mun Magnús Bjarnason fjalla um möguleika Vestfjarða til þörungaræktar og mikilvægi hennar.

Í erindi verður farið yfir ástæðu þess að Vestfirðir eigi að skoða þörungarækt, hvaða kosti hafa Vestfirðir til ræktunar í sjó, af hverju eru þörungar að fá svona mikla athygli og að lokum hvaða áskoranir eru til að hefja þörungaræktun.

Magnús er borinn og barnsfæddur Ísfirðingur, hann er með BS gráður í viðskiptafræði frá HÍ og mastersgráðu frá Gautaborg. Hann starfar sem verkefnastjóri nýsköpunar og fjárfestinga hjá Vestfjarðastofu og er með bakgrunn frá sjávarútvegi og opinberi stjórnsýslu.

Erindið fer fram á kaffistofu Háskólaseturs Vestfjarða og hefst kl. 12.10. Erindinu er einnig streymt í gegnum zoom hlekk og má finna hann hér https://eu01web.zoom.us/j/69947471079

Erindið fer fram á íslensku

Háskólasetur Vestfjarða 20 ára – upphafið og aðdragandi

Fyrsta grein af þremur

Það er ótrúlegt til þess að hugsa að heil 20 ár séu liðin síðan stofnfundur Háskólaseturs Vestfjarða var haldinn 12. mars 2005. Ársfundur Háskólaseturs verður 14 mars nk. þar sem þessara tímamóta verður minnst.

Undirritaður kom að þessu verkefni og langar að rifja það aðeins upp og vekja athygli á tímamótunum. Það eru forréttindi að hafa átt þátt í því ævintýri að stofna Háskólasetrið og full ástæða til að þakka þeim fjölmörgu sem gerðu það mögulegt.

Samstarfshópur Atvinnuþróunarfélags, Ísafjarðarbæjar, Fjórðungssambands og Fræðslumiðstöðvar skilaði skýrslu til menntamálaráðherra í apríl 2003 um uppbyggingu háskólaseturs. Nefnd á vegum menntamálaráðherra vann síðan skýrslu um þekkingarsetur, stjórn Fræðslumiðstöðvar lagði haustið 2004 fram tillögur til menntamálaráðherra og loks skilaði starfshópur á vegum menntamálaráðherra skýrslu um háskólasetur í febrúar 2005.

Háskólasetur Vestfjarða var stofnað með sérstakri skipulagsskrá sem samþykkt var á stofnfundinum. Stofnaðilar voru 42 talsins, fólk og fyrirtæki sem sá mikilvægi þess fyrir Vestfirði að til yrði öflug háskólastarfsemi. Menntamálaráðuneytið kom með stærsta hluta fjármögnunar í gegnum samning við Háskólasetrið en einnig var stefnt á að taka skólagjöld þar sem það átti við.

Einn mikilvægasti þátturinn í byggðaþróun er sá að til séu fjölbreytt atvinnu- og menntunartækifæri sem víðast. Það er lykill að því að ráða fólk til ýmissa starfa að makinn geti fengið vinnu eða komist í nám á viðkomandi stað. Þessi staðreynd var alltaf leiðarljósið til að efla byggð á Vestfjörðum í huga þeirra sem unnu að stofnun Háskólaseturs, Þróunarseturs og annarra álíka verkefna. Þá var einnig litið svo á að það væri eðlilegt að íslenska ríkið væri með starfsemi sem víðast um landið en einblíndi ekki bara á höfuðborgarsvæðið. Markmið Háskólaseturs frá stofnun var að hækka menntunar- og þekkingarstig, auka staðnám á Vestfjörðum og um leið auka samkeppnishæfni Vestfjarða.

Mikilvæg skref höfðu verið stigin fram að stofnun Háskólaseturs til eflingar náms á Vestfjörðum. Risastórt skref var stigið með stofnun Menntaskólans á Ísafirði, Kennaraháskólinn bauð upp á öflugt fjarnám fyrir kennara. Hjúkrunarfræði byrjaði í fjarnámi haustið 1998 frá Háskólanum á Akureyri og Fræðslumiðstöð Vestfjarða hóf starfsemi sína. Stofnun Háskólaseturs var eðlileg þróun á þessu sviði mennta og rannsókna.

Ýmsar skýrslur um þessi mál höfðu litið dagsins ljós. Auðvitað tókst fólki að þrátta eitthvað um hvernig, hvar og hvenær svona eins og gengur. En að lokum hafðist í gegn að koma starfseminni af stað. Þar lögðu margir heimamenn hönd á plóg og afstaða Háskólans á Akureyri var lykilatriði til að þetta gengi allt upp. Samstarfið við HA hefur verið til mikillar fyrirmyndar alveg frá upphafi.

Frá upphafi var tilgangur Háskólaseturs Vestfjarða að stuðla að fjölbreyttri uppbyggingu háskólamenntunar, rannsókna og þekkingarstarfs á Vestfjörðum, og vera samstarfsvettvangur fyrir aðila er vinna að verkefnum á sviði rannsókna, háskóla- og símenntunar, fjölþjóðlegra samstarfsverkefna, nýsköpunar og byggða- og atvinnuþróunar.

Fyrsta stjórn Háskólaseturs Vestfjarða var skipuð eftirtöldum: Halldór Halldórsson, bæjarstjóri sem var valinn formaður og var í því hlutverki fyrstu 10 árin, Hjálmar H. Ragnarsson rektor Listaháskóla Íslands, Jóhann Sigurjónsson forstjóri Hafrannsóknarstofnunar, Kristján G. Jóakimsson vinnslu- og markaðsstjóri HG og Soffía Vagnsdóttir bæjarfulltrúi sem valin var ritari stjórnar. Auk þess sat Þorsteinn Jóhannesson formaður fulltrúaráðsins stjórnarfundi þegar hann kom því við.

Þetta var góð samsetning stjórnar sem breyttist af og til í gegnum árin. Háskólasetrið hefur búið að því að hafa gott stjórnarfólk sem aldrei hefur þegið laun fyrir sín störf. Samsetning stjórnar hefur líka verið þannig að mennta- og rannsóknastofnanir auk heimamanna hafa átt sína fulltrúa í stjórn. Það hefur reynst gæfuspor.

Í fyrstu varastjórn sátu: Lárus Valdimarsson bæjarfulltrúi, Þorsteinn Gunnarsson rektor Háskólans á Akureyri, Magnús Jónsson veðurstofustjóri, Laufey Jónsdóttir framkvæmdastjóri og Guðrún Stella Gissurardóttir forstöðumaður.

Eitt af fyrstu verkum stjórnar var að vinna að húsnæðismálum fyrir Háskólasetrið, samningum vegna fjármögnunar og auglýsa eftir forstöðumanni Háskólaseturs Vestfjarða og þannig undirbúa starfsemina sem hófst haustið 2005.

Halldór Halldórsson

formaður Háskólaseturs fyrstu 10 árin.

Næsta grein er um ráðningu forstöðumanns, húsnæðismálin og starfsemina fyrstu árin.

Sigríður Júlía: líst ágætlega á samningana

Sigríður Júlía Brynleifsdóttir, bæjastjóri.

„Mér lýst ágætlega á samningana“ segir Sigríður Júlía Brynleifsdóttir, bæjarstjóri Ísafjarðarbæjar aðspurð um kjarasamninga til fjögurra ára við kennara sem undirritaðir voru í gær. Samningarnir ná yfir kennara á öllum skólastigum frá leikskóla, grunnskóla og að framhaldsskóla.

Hún segist mjög ánægð að þeir hafi fyrir það fyrsta náðst og að báðir aðilar gangi sáttir frá borði.

Sigríður Júlía var spurð að því hvort hægt að mæta launahækkunum án samdráttar annars staðar eða hækkunar skatta.

„Ísafjarðarbær er ágætlega staddur fjárhagslega en of snemmt er að segja til um það hvort og þá hvernig þessu verður mætt. Engar ákvarðanir hafa verið teknar um samdrátt í framkvæmdum eða þjónustu eða þá skattahækkanir.“

Þá var hún innt eftir því hvort þessir samningar myndu hafa áhrif á aðra kjarasamninga.

„Það hefur verið öllum ljóst að kennarar hafi átt inni hækkanir en hve mikil áhrif þessar hækkanir hafi á aðra samninga finnst mér of snemmt að segja til um.“

Þróun vegakerfisins

Á rúmri öld sem unnið hefur verið að vegagerð á Íslandi hefur vegakerfið lengst til muna.

Árið 1917 taldist það um 500 km. Átta árum seinna voru bílvegir orðnir 612 km og kerruvegir 712 km.

Eftir stríð, árið 1946 töldust þeir um 4.400 km. Á þeim árum var farið að líta til þess að ekki aðeins lengja vegakerfið og byggja fleiri brýr heldur einnig að styrkja vegi og byggja þá upp úr snjó.

Það verk hélt áfram fram yfir árið 1970. Stór varða á leið nútíma vegakerfis fólst í því að ljúka Hringveginum með gerð brúa á Skeiðarárssandi árið 1974. Má segja að vegakerfið hafi þá í aðalatriðum verið komið í það horf sem það er nú.

Verkefnin hurfu ekki og upp úr 1970 var áherslan lögð á bundið slitlag á malarvegina. Stórt átak í þeim efnum var gert upp úr 1980 þegar sum árin var lagt meira en 300 km af bundnu slitlagi, með góðri lausn fyrir umferðarminni íslenska vegi, sem fólst í klæðingunni. Hún dugði vel fyrir þá umferð sem var og þar sem hún var mun ódýrari en malbikun mátti komast margfalt lengra en ella. Jafnvel var nýtt einbreitt slitlag til að komast sem lengst. Þjóðin þráði að losna við holur og ryk.

Árið 1994 var búið að leggja bundið slitlag á 2.840 km af þjóðvegum landsins. Í dag er svo komið að tæplega 6.000 km af 13.000 km þjóðvegakerfi er nú lagt bundu slitlagi.

Þrátt fyrir að stórt hlutfall sé enn malarvegir þá fer um 97 prósent allrar umferðar um vegi með bundnu slitlagi og í auknum mæli á malbiki.

Áhersla er lögð á að lengja malbikskafla á kostnað klæðingar enda kallar aukin umferð á það.

Gervigreind tekin í notkun í loðnuleiðangri

Hafrannsóknastofnun segir frá því á heimasíðu sinni að í síðasta loðnuleiðangri Árna Friðrikssonar hafi ný og spennandi tækni verið prófuð í tengslum við mælingar á loðnu.

Um er ræða búnað sem kallast Fiskgreinir, þróuð af StjörniOdda og Hafrannsóknastofnun í samvinnu við Hampiðjuna

Búnaðurinn er á lokastigi hönnunar og var áður prófaður um borð í togurum, m.a. í karfarannsókn, en þetta er í fyrst skipti sem prófun er gerð samhliða bergmálsmælingu.

Fiskgreinir er hannaður sem plasthringur festur fyrir framan vörpupoka og inni í hringinn eru festar tvær stereo myndavélar. Myndavélar af þessari gerð taka þrívíddarmyndir af viðfangsefninu sem gerir kleift að mæla lengd loðnunnar óháð fjarlægð frá linsu, en einnig er ætlað að þjálfa tauganet (gervigreind) til að þekkja loðnuna frá öðrum tegundum. Í þessari prófun var notast við rautt ljós, sem hefur síður áhrif á atferli loðnunnar.

Hampiðjan hefur hannað sérsniðinn kapal, svokallaðan DynIce Data kapal og leystu málið við að setja kapalinn í veiðarfærið sem tengir tækið við skipið, svo hægt sé að streyma myndefninu í rauntíma til úrvinnslu. Með þessari rauntímagreiningu er ekki aðeins hægt að spara tíma við gagnasöfnun heldur einnig að þjálfa tauganetið til að þekkja og mæla loðnuna sjálfvirkt.

Með því að nota þennan búnað samhliða bergmálsmælingu má auka nákvæmni á greiningu þeirra.

Fyrstu niðurstöður prófunarinnar eru hvetjandi og benda til þess að tæknin geti skilað aukinni nákvæmni bergmálsmælinga með að sjá hvað er að koma inn í vörpuna á hverjum stað og dýpi og hvernig samsetning torfunnar er með tilliti til aldurs eða tegundar.

Umferðaróhöpp og önnur verkefni lögreglu í síðustu viku

Tvö umferðaróhöpp urðu í liðinni viku. Annað var á Súgandafjarðarvegi, skammt frá gangamunnanum. Ökumaður misti þar stjórn á bifreið sinni og hafnaði hún utan vegar eftir veltu. Hann var einsamall í bifreiðinni og var fluttur á sjúkrahúsið á Ísafirði.

Hitt umferðaróhappið varð í jarðgöngunum undir Breiðadals og Botnsheiði. Þar ók ökumaður utan í vegg ganganna með þeim afleiðingum að ökutækið var óökuhæft. Engin slys urðu á ökumanni eða farþegum.

Þá voru kráningarmerki fjarlægð af 4 bifreiðum í liðinni viku þar sem þær höfðu ekki verið færðar til reglulegrar skoðunar.

Einn ökumaður var kærður fyrir of hraðan akstur á Djúpvegi. Mældur hraði var 113 km þar sem hámarkshraði er 90 km.

Einn ökumaður var kærður fyrir að ekki vera með gild ökuréttindi.

Tilkynnt var um hvalshræ á reki rétt utan Bolungarvík. Tilkynningar voru sendar til viðeigandi stjórnvalda.

Nýjustu fréttir