Aðalfundur Rauða Krossins í Barðastrandarsýslu var haldinn 4. mars síðstliðinn í Félagsheimili Patreksfjarðar. Þrettán sjálfboðaliðar mættu á fundinn. Fundarstjóri var Helga Gísladóttir og ritari Theodóra Jóhannsdóttir.
Svanhvít Sjöfn Skjaldardóttir fráfarandi formaður fór yfir skýrslu deildar og það góða starf sem hefur verið unnið á árinu 2024. Þar á meðal kom fram að Nytjamarkaðnum gengur vel og að sjálfboðaliðarnir vinna af hendi óeigingjarnt starf.
Deildin fjárfesti í fjórum hjartastuðtækjum fyrir ágóða af nytjamarkaði og afhenti félagsstarfi eldri borgara á svæðinu. Nytjamarkaðurinn fjármagnaði einnig Bjargvættarnámskeið fyrir börn. Má einnig nefna að stjórnin yfirfór allar fjöldahjálparstöðvar á svæðinu og haldið var skyndihjálparnámskeið fyrir sjálfboðaliða sem gekk vel.
Miklar breytingar urðu á skipan stjórnar. Í nýrri stjórn eru:
Formaður: Hrafnhildur Ólöf Ólafsdóttir
Gjaldkeri: Asia Biernacka
Ritari: Theodóra Jóhannsdóttir
Meðstjórnandi: Patrekur Súni Reehaug
Meðstjórnandi: Hekla Ösp Ólafsdóttir
Varamaður: Pálína Kristín Hermannsdóttir
Varamaður: Silja Björg Ísafoldardóttir
Nýkjörinn formaður og fráfarandi formaður. Myndir: Helga Gísladóttir.
Smábátar í Flateyrarhöfn.
Mynd: Kristinn H. Gunnarsson.
Stjórn Eldingar hefur sent frá sér yfirlýsingu þar sem lýst er yfir vonbrigðum með bókun bæjarráðs Ísafjarðarbæjar er varðar breytingar á reglugerð um strandveiðar og send var inn í samráðsgátt stjórnvalda.
„Við, sem störfum við strandveiðar og treystum á þær sem lífsviðurværi okkar, hörmum þá afstöðu sem fram kemur í bókun bæjarráðs Ísafjarðarbæjar frá 17. mars 2025. Sú stefna sem þar er mörkuð tekur ekki mið af hagsmunum strandveiðisjómanna og grefur frekar undan tilvist strandveiða í núverandi mynd. Þetta er ekki síst undarleg umsögn þar sem hún fjallar ekki um þau atriði sem Matvælaráðherra sendi til umsagnar, heldur allt aðra þætti.
Í stað þess að fagna auknum strandveiðum leggst bæjarráð gegn þeim, sem þykja verður all sérstakt í ljósi þess að flest bæjarfélög fagna auknum umsvifum í höfnum sínum. Ennfremur hefur Matvælaráðherra lýst því yfir að fjölgun daga muni ekki skerða hlut annarra, þannig að hér verði um að ræða hreina viðbót við umsvif í höfnum Ísafjarðarbæjar sem gerir umsögn bæjarráðs enn undarlegri. Til áréttingar sendi Matvælaráðherra þrjú atriði til umsagnar, 1) Umsóknarfrestur til strandveiða, 2) Skilyrði um eignarhald, 3) Skil á aflaupplýsingum. Í engu var þessum þremur spurningum svarað efnislega af bæjarráði Ísafjarðarbæjar. Það verður seint talið til vandaðrar stjórnsýslu að geta ekki svarað efnislega því sem að þeim er beint. Slík vinnubrögð geta stjórnmálamenn ekki leyft sér vilji þeir að mark sé tekið á þeim.“
Horn. Áraskip í lendingu. Fiskhús á kambinum ofan við fjöruna. Hrúga af rekavið efst í fjörunni. Hornstrandir 1939.
„Sjósókn var alla tíð stunduð á Hornströndum ekki síður en búskapur og svo var einnig að Horni.
Á myndinni t.v. er hluti af skipakostinum á kambinum neðan við bæinn að Horni að sumri 1939. Húsin á kambinum eru tengd útgerðinni, en bæjarhúsin standa uppi á brekkubrún nokkru ofar.“
Vestri hefur fengið til sín í varnarsinnaðan miðjumann frá Suður Afríku fyrir átökin í Bestu deildinni í sumar.
Sá heitir Thibang Sindile Theophilus Phete, betur þekktur sem Cafu Phete. Hann er þrítugur og er uppalinn hjá MIlano United í heimalandinu. Hann hélt til Portúgals árið 2014 og hefur spilað þar lengst af á ferlinum. Hann hefur spilað 87 leiki í efstu deild þar í landi.
Hann getur einnig leyst stöðu varnarmanns. Hann mun koma til móts við liðið Í Tenerife en liðið er þarí æfingaferð.
Þá greinir fotbolti.net frá því að eftirtaldir leikmenn séu komnir til félagsins og farnir frá því.
Komnir Guy Smit frá KR Diego Montiel frá Svíþjóð Emmanuel Agyeman Duah frá Færeyjum Kristoffer Grauberg Lepik frá Svíþjóð Anton Kralj frá Svíþjóð Daði Berg Jónsson frá Víkingi (á láni) Guðmundur Páll Einarsson frá KFG Birkir Eydal frá Herði
Farnir Benedikt V. Warén í Stjörnuna Andri Rúnar Bjarnason í Stjörnuna William Eskelinen til Finnlands Ibrahima Balde í Þór Pétur Bjarnason Jeppe Gertsen Elvar Baldvinsson í Völsung Aurelien Norest Inaki Rodriguez Friðrik Þórir Hjaltason Ívar Breki Helgason í Hörð
Æft var við Þrídranga og sigmönnum slakað þar niður og ástand vitans kannað. Eftir tæplega tveggja tíma æfingu var hífingum lokið og þyrlan hélt þá aftur til Reykjavíkur.
Þyrlusveit Landhelgisgæslunnar og áhafnir varðskipanna halda reglulega sameiginlegar æfingar til að stilla saman strengi sína.
Í fyrradag fór þyrluæfing fram með áhöfninni á Þór sem var við eftirlitsstörf norðvestur af Geirfuglaskeri. Um þessar mundir stendur yfir þjálfun á tveimur nýjum sigmönnum í þyrlusveitinni sem þurfa að gangast undir umfangsmikla grunnþjálfun.
Þyrlusveit Landhelgisgæslunnar og áhafnir varðskipanna halda reglulega sameiginlegar æfingar,
Landsþing Sambands íslenskra sveitarfélaga sem hefur æðsta vald í málefnum sambandsins kemur saman árlega í í ár er fundurinn haldinn í dag 20 mars.
Ísafjarðarbær á þrjá kjörna landsþingsfulltrúa, sem jafnframt hafa atvæðisrétt. Það eru þau Gylfi Ólafsson, Nanný Arna Guðmundsdóttir og Steinunn Guðný Einarsdóttir. Þá eru framkvæmdastjórar sveitarfélaga með málfrelsi á þinginu.
Á dagskrá þingsins, fyrir utan hefðbundin þingstörf, eru ávörp frá innviðaráðherra og mennta- og barnamálaráðherra og kynningar á stöðu fjármála sveitarfélaga vegna kjarasamninga og breytingum á Jöfnunarsjóði. Þá eru lagðar fram tillögur frá þingfulltrúum.
Þá mun Heiða Björg Hilmisdóttir núverandi formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga láta af formennsku í dag. Tillaga um að hægt sé að víkja formanni frá störfum var lögð fram á þinginu, en talsverð óánægja hefur ríkt með Heiðu Björg sem formann að undanförnu.
Bæjarstjórn Vesturbyggðar samþykkti á fundi sínum í vikunni að styrkja kaup Landsbjargar á nýju björgunarskipi til Patreksfjarðar um 20 m.kr., sem greidd verða á næstu fjórum árum.
Erindi barst frá Björgunarbátasjóð Barðastrandarsýslu dags. 19. febrúar 2025 um stuðning frá Hafnasjóði Vesturbyggðar. Í erindinu kemur fram að nú sé komið að endurnýjun á björgunarskipi á svæði 6, Verði II sem þjónustar svæði frá Arnarfirði að Kollafirði á sunnanverðum Vestfjörðum.
Heildarkostnaður við smíði skipsins er 340 milljónir króna og það sem fellur í hlut Björgunarbátasjóðs Vestur Barðastrandarsýslu eru 85 milljónir króna. Áformað er að nýtt björgunarskip verði afhent 2026.
Nýju skipin eru smíðuð í Finnlandi í skipasmíðastöð KewaTec og eru útbúin með nýjustu siglingatæki og búnað til leitar og björgunar. Nýju skipin eru 17,1 metri að heildarlengd og eru með 5 tonna dráttargetu. Þau eru knúin áfram af tveimur öflugum Scania vélum sem geta komið þeim á allt að 32 hnúta, ganghraði núverandi skips er 14 hnútar. Gert er ráð fyrir allt að 6 áhafnarmeðlimum í fjaðrandi sætum. Skipin hafa getu til að bjarga allt að 60 manns í ítrustu neyð en pláss er fyrir 40 inni í skipinu auk þess sem í því er eldunar- og svefnaðstaða sem er mikil framför frá eldra skipi. Skipið er sjálfréttandi og er farsvið nýs skips um 200 sm og eru skipin hönnuð til notkunar á úthafi. Þá eru öflugar brunadælur um borð sem koma að góðum notum ef slökkva þarf elda á sjó.
Heiðrún skólameistari, Elfar Logi og Dóróthea aðstoðarskólameistari.
Menntaskólinn á Ísafirði hefur tekið upp samstarf við Kómedíuleikhúsið.
Samstarfið felst í því að nemendur í ákveðnum áföngum sæki reglulega leiksýningar Kómedíuleikhússins í Haukadal og verði einnig leitast við að bjóða öllum nemendum skólans upp á leikhúsupplifun í húsnæði skólans a.m.k. einu sinni á ári.
Kómedíuleikhúsið er eina atvinnuleikhúsið á Vestfjörðum. Frá stofnun leikhússins árið 1997 hefur verður settur á svið fjöldi leikverka sem eiga það flest sameiginlegt að tengjast með einum eða öðrum hætti sögu Vestfjarða. Nokkur dæmi eru Gísli Súrsson, Jón Sigurðsson strákur að vestan og Ariasman sem er nýjasta leikverk Kómedíuleikhúss.
Já, ég átta mig á því að ég hljóma líkt og rispuð plata og gef mér í hroka mínum að einhver nenni að renna augunum yfir það sem ég hamra á lyklaborðið. Skrif mín sem lúta að þessu máli bera keim af þráhyggju og máske smá geggjun. Só bí it! En kannski má líta á það sem hér kemur sem eitthvað öðruvísi nálgun, nálgun þess sem er við það að leggja árar í bát þegar kemur að þessum málaflokki og segja bara „fokk it, íslensku er ekki viðbjargandi.”
Sjáum hvert hvatvísin leiðir oss.
Ég fæ ekki betur séð en að Ísland sé um margt í algerum draslflokki þegar kemur að máltileinkun innflytjenda. Byggi ég það mat mitt á því að hafa lifað og hrærst í heimi íslensku sem annars máls, verið þar vakinn og sofinn og leitast við að brydda upp á ýmsum nýjungum í málaflokknum með alltof mögrum árangri. Ég er sum sé maðurinn á bakvið Gefum íslensku séns – íslenskuvænt samfélag sem einhverjir kunna að hafa heyrt af eða lesið sér til um. Þetta er ágætis verkefni, þótt ég segi sjálfur frá, sem var spýtt í heiminn hjá Háskólasetri Vestfjarða, sem nýverið varð 20 ára (lengi lifi menntun á Vestfjörðum), en hefir nú flutt búferlum og er komið til Fræðslumiðstöðvar Vestfjarða. Kem ég ekki nálægt verkefninu lengur en treysti á að það blómstri þar sem aldrei fyrr. Gefum íslensku séns er og verðlaunaverkefni, afsakið gorgeirinn. Samt hefir það enn sem komið er ekki skilað þeim árangri sem ég batt vonir við hér fyrir vestan. Langt í frá. Eftir 3-4 ár er útkoman enn mjög mögur. Því miður. Þetta tekur fáránlega langan tíma.
Við þetta má svo bæta að hefi ég kennt íslensku bæði sem erlent mál svo og annað mál í allt of langan tíma. Ég festist í þessu ginnungagapi fyrir að verða tuttugu árum og á mér líkast til engrar undankomu auðið. Og talandi um erlent mál þá er það þyngra en tárum tekur að sú skuli eiginlega vera raunin hérlendis að innflytjendur læri íslensku sem erlent mál sakir þess hve aðgengi að málinu er oft og tíðum bagalegt, að hvatinn til að nota málið sé vart til staðar að ekki sé sett pressa á fólk að nota málið sem það margt hvert leggur stund á í málaskóla þar sem vissulega þarf að bæta sig hvað fjölbreytni og framboð. Þetta eru ekki bara mín orð. Þetta segja nemendur mínir æ ofan í æ.
Dæmi: Iðulega þegar ég fylgist með samskiptum (fluga á vegg) móðurmálshafa og innflytjenda eða þess aðila sem hefir málið ekki að móðurmáli þá skal móðurmálshafinn oftlega sýna þeim aðila sem reynir að tjá sig á íslensku þá megnustu vanvirðingu að svara á ensku. Annað hvort af því viðkomandi nennir ekki að bíða þær tvær til fimm sekúndur sem það oft tekur aðilann að melta það sem sagt var, eða þá að viðkomandi metur (hugsanlega) hinn aðilann framandlegan og byggir þá skoðun á útliti viðkomandi að hann/hún eða hán (djöfull er ég vók) kunni ekki málið, geti vart kunnað það. Stundum næ ég ekki að sitja á strák mínum og finn mig knúinn til að benda á að aðilinn tali íslensku, hann hafi rétt í þessu verið að því. Sannlega pirraður og nenni ekki einu sinni lengur að fara í grafgötur með það.
Sé fólk í vafa má bara ósköp einfaldalega ákveða að „kunna ekki“ ensku. Þá þarftu að tala íslensku ekki satt? Eða ætlarðu kannski að tala pólsku?
Hver svo sem ástæðan er þá eru skilaboðin skýr: Íslenska er ekki fyrir þig og fjandinn hafi mig ef ég reyni nú að gera svo lítið að liðsinna þér við að ná tökum á málinu. Enginn furða þótt enskan ríði röftum þegar íslenskan er æ sett í annað sæti og oftlega undirskipuð eins og til að mynda má sjá í Leifsstöð.
Hér er bolli fyrir Íslendinga nema hvað þar ætti að standa:Ég nenni ekki að tala íslensku við þá sem læra hana.
Og svo hvað íslensku sem opinbert mál, lögfesta stöðu þess og það að ýta þýðingum á pólsku og ensku út á hafsauga (fært í stílinn hér) varðar þá er verið að byrja á öfugum enda þar. Þegar forsendurnar til að ná tökum á málinu eru vægast sagt slælegar þá er til lítils, nema þá til þess að gera fólk enn meira hornreka, að leggja blátt bann við slíkum þýðingum. Hitt er svo annað mál að vissulega má líta á þýðingar yfir á þessi mál sem grófa mismunun gagnvart þeim sem hafa önnur tungumál að móðurmáli og spyrja sig hvort þetta ætti ekki að gilda fyrir alla. Hvers eiga þeir sem hafa króatísku að móðurmáli t.d. að gjalda!? Eiga þeir þá bara að læra íslensku!? Það er þó önnur saga. Vissulega má taka undir að íslenskan eigi að vera ráðandi, helst kannski allsráðandi, að of mikið af þýðingum letji til íslenskunotkunar. En það gerir einnig almenn enskunotkun í samfélaginu. Það væri því hyggilegra að byrja á þeim endanum. Þá skapast kannski forsendur til að „forðast notkun útlensku í samskiptum við borgara í lengstu lög“ svo ég vitni til orða Snorra Mássonar.
En sennilega er okkur bara ekki viðbjargandi í þessum efnum.
Hugsanleg lausn: Hvetjum þá sem við þekkjum (innflytjendur) til að tala íslensku, tölum íslensku við þá, líka þegar þeir svara á ensku, líka þegar það tekur lengri tíma, líka þegar stundum þarf að giska á merkinguna … þetta er allt hluti af ferli máltileinkunar. Í mínu tilfelli er þetta einfalt: Ég neita að tala annað mál en íslensku, bara nenni því ekki og finnst ekki hægt að ætlast til þess af mér, en legg mig í líma við að tala skiljanlega, skýrt og einfalt. Slíkt má æfa. Ég mæli því með að fólk bjóði vini, maka, kunningja eða kollega með sér á kaffihús/tónleika/veitingastað eða þá á viðburði Gefum íslensku séns, búi viðkomandi fyrir vestan, (áþekk verkefni má örugglega og finna í heimabyggð) og spreyti sig á þessu. Þetta er æfing sem margborgar sig.
Ólafur Guðsteinn Kristjánsson
Höfundur kennir íslensku sem annað mál við Háskóla Íslands.
Helgi Jensson, lögreglustjóri á Vestfjörðum segir að lögreglan á Vestfjörðum hafi tekið ákvörðun um að óska eftir aðstoð sérsveitar.
„Ég tel að í upphafi aðgerða hafi legið fyrir mun meira en rökstuddur grunur um tiltekin atvik og að lögregla hafi ekki getað annað en brugðist við. Í því fólst að óska eftir aðstoð sérsveitar, m.t.t. upplýsinganna sem lágu fyrir. Síðar, eftir talsvert umfangsmikla rannsókn kom í ljós að upplýsingarnar voru ekki réttar og þá var aðgerðum hætt þegar í stað.“
Helgi bætir því við að lögreglan bregðist við útköllum án þess að einhver rannsókn fari fram fyrir fram og ekki er krafist sannana áður en brugðist er við.
„Oft koma útköll í gegnum neyðarlínu. Síðar eftir að lögreglan kemur á staðinn eru atvik stundum ekki eins og útkallið gaf tilefni til. Yfirleitt látum við borgarana njóta vafans og bregðumst hratt við, en stoppum svo aðgerðir ef í ljós kemur að ekki er tilefni til þeirra.
Það var gert í þessu tilfelli og íbúar Bolungarvíkur látnir njóta vafans. Ég tel að viðbragð lögreglu hafi verið í réttu hlutfalli við þær upplýsingar sem í upphafi lágu fyrir. Ég get því miður ekki farið nánar út í hvað lá fyrir í upphafi og hvernig rannsókn lögreglu þróaðist.“
