Stofnvísitala þorsks er svipuð og undanfarin þrjú ár og er yfir meðaltali áranna 1996-2024.
Í samantekt Hafrannsóknastofnunar kemur fram að yngsti árgangur þorsks mælist undir meðalstærð í fjölda en eins árs þorskur er hins vegar nálægt langtímameðaltali. Meðalþyngdir flestra árganga þorsks mældust undir meðaltali áranna 1996–2024.
Stofnvísitala ýsu er há líkt og tvö síðustu á og sýnir hraða stækkun stofnsins í kjölfar góðrar nýliðunar. Árgangar ýsu sem nú eru 3–5 ára mælast yfir meðalstærð en árgangar 0–3 ára undir meðalstærð í fjölda.
Líkt og hjá þorski mælast meðalþyngdir flestra árganga undir meðaltali. Vísitala grálúðu er undir langtímameðaltali en vísbendingar eru um bætta nýliðun. Vísitala gullkarfa lækkaði frá því í fyrra en vísitala djúpkarfa er hærri en árin tvö á undan. Nýliðun þessara tveggja stofna hefur verið lítil sem engin um árabil.
Vísitala ufsa er undir langtímameðaltali. Vísitala blálöngu er undir langtímameðaltali en vísitala gulllax mælist há og langt yfir meðaltali áranna 1996-2024.
Litlar breytingar eru í vísitölum ýmissa annarra nytjategunda frá því í fyrra og má þar nefna þykkvalúru, steinbít, hlýra, löngu og keilu. Vísitala hlýra er enn langt undir langtímameðaltali. Vísitala ýmissa kaldsjávartegunda heldur áfram að lækka og er áberandi lág í nokkrum tegundum.
Síðustu ár hefur botnhiti sjávar á grynnstu stöðvunum (1–200 m) hækkað fyrir vestan og sunnan, en farið lækkandi fyrir norðvestan og norðaustan. Greina má lítils háttar hækkun á meðalhita við botn í kalda djúpsjónum (> 400 m) fyrir norðvestan og norðaustan land.
