Ljósmyndarinn Marínó Thorlacius ljósmyndaði svæðið árin 2015 og 2019 og deilir hér með okkur sýn sinni á það sem enn stendur af ratsjárstöðinni við ysta haf. Ægifegurð landsins og síbreytilegt veðrið eru bakgrunnur mynda sem sýna leifarnar af því sem var. Þegar þokunni sem gjarna hangir yfir léttir og birtan opnar sýn yfir sléttan fjallstoppinn má sjá steypuklumpa liggja á víð og dreif. Spýtnarusl og járn hálfgrafið í fjallsbrúninni er eins og staðfesting á þeirri sögu að stöðinni hafi verið rutt fram af fjallinu. Eru þetta ummerki um mengunarslys eða eru þetta menningarsögulegar rústir?
Það hefur verið þrekraun að byggja og þjónusta ratsjárstöð á þessum afskekkta stað, enda gafst herinn fljótlega upp. Ólgandi hafið 400 metra fyrir neðan fjallsbrúnina, varpar upp hljóðmynd af þeim takmörkum sem náttúran setur staðnum og þeim sem þar dvöldu. Maðurinn má sín lítils gegn náttúruöflunum á Straumnesfjalli.
Marinó Thorlacius sýndi ljósmyndir sínar fyrst árið 2004 og hefur síðan starfað við ljósmyndum. Hann vinnur jöfnum höndum að listrænum verkefnum og auglýsingaljósmyndun. Oft er hann í nánu samstarfi við listamenn og hönnuði og mótar með þeim myndheim verkefnanna. Myndir hans hafa birst í innlendum og erlendum tímaritum og á sýningum. Marinó er alinn upp í Örlygshöfn við Patreksfjörð og býr og starfar til skiptis í Reykjavík og á bernskuslóðum.
