Indriði á Skjaldfönn er farinn að finna lyktina af vorinu núna bak páskum.
Hann orti í vikunni:
Framundan virðist vor
verður þá létt um spor.
Gróska og grænka senn,
gleður það sveitamenn.
Síðan rifjaði Indriði upp ljóð Guðmundar Inga Kristjánssonar frá Kirkjubóli um vorið.
VOR Í FANGI.
Vorið kom hlæjandi
hlaupandi
niður hlíðina vestan megin.
Engri sjón hef ég orðið jafn bundinn
og alls hugar feginn.
Ég tók það í fangog festi mér það
sem fegurst og best ég þekki.
Mánuður leið
mannsaldur leið,
og ég misti það ekki.