Indriði á Skjaldfönn er búinn að standa í ströngu í rafmagnsleysinu á Skjaldfönn.
Kröfur dagsins eftir óveðrið:
Nú er að verðal lýðum ljóst
línu kröfur hörðu.
Margir segja því með þjóst.
Þær eiga að fara í jörðu!
Um óveðrið orti Indriði þetta:
Rafmagnið kemur og rafmagnið fer.
Rokurnar lemja húsið hjá mér.
Ísingarhúðun og hált eins og gler.
Heimurinn versnandi barasta er.
Að starfi loknu orti Indriði vísu sem hann nefnir: Feginn.
‘Eg er kominn heill í hús
úr heljar krísu.
Setti í pottinn eina ýsu
ásamt því að kveða vísu.
En fengitíminn er hafin í fjárhúsunum og Indriði stóð vaktina svo allt færi að vonum:
Bekrar mínir bröltu af stað í brundtíðinni.
Ei það voru erfið spor.
Árangurinn sést í vor.
