Þannig er að undanfarnar vikur hafa menn varla séð hrafn hér um slóðir. En nú bregður allt í einu svo við að hann er í stórhópum út um allt hér í Vestfirsku Ölpunum. Það virðast standa yfir hrafnþing víða hér í dölum. Krummi gamli er jafnvel hundruðum saman í hópum. Þetta er svakalegt.
Frú Guðrún á Eyri sá kannski ekki hundruð hrafna á þingi á Hrafnseyrardal í gær, en alla vega voru þeir öðru hvoru megin við hundrað. Á Kirkjubólsdal sást slíkur fjöldi að maður þorir varla að nefna neina tölu. Og í Lambadal og Haukadal! Svona er þetta bara.
Þeir ættu að senda hrafnaveiðimenn hingað vestur úr Reykjavíkinni. Krummi ku nefnilega vera á válista á Faxaflóasvæðinu var sagt í fréttum um daginn. Það má alveg fækka hér um nokkur hundruð stykki. Það gæti verið gott dæmi um hvernig sauðfjárbændur og liðið í krummaskuðunum getur hjálpað „þeim þarna fyrir sunnan“.
Það væri fróðlegt að vita hvað er á dagskrá á hrafnaþingunum í dag. Varla eru þeir að skipta sér niður á bæina svona snemma. En tveir eru á hverjum bæ yfirleitt á vetrin sem kunnugt er. Þórarinn heitinn bóndi á Höfða hefði ekki verið í vandræðum með að fræða okkur um þetta, því hann skildi hrafnamál. Skal birta hér eina frásögn á eftir því til sönnunar.
Þórarinn á Höfða skildi hrafnamál!
Þórarinn Sighvatsson, bóndi á Höfða í Mýrahreppi Dýrafirði, var einn af þeim mönnum sem setti svip á samtíð sína. Auk þess að vera einhver mesti dugnaðarbóndi þar um slóðir, var Þórarinn með orðheppnustu mönnum sinnar tíðar. Átti hann ekki langt að sækja það til Sighvatar Borgfirðings, forföður síns.
Nú var það einn góðan veðurdag að þeir Brekkubændur í Þingeyrarhreppi í Dýrafirði, Guðmundur Sören Magnússon, Sigurjón G. Jónasson frá Lokinhömrum og Hallgrímur Sveinsson, brugðu undir sig betri fætinum. Heimsóttu þeir Þórarin bónda á Höfða til að ræða við hann um landsins gagn og nauðsynjar. Þegar þeir koma í hlað var Þórarinn bóndi úti við. Þeir taka tal saman. Í því flugu nokkrir hrafnar yfir og settust sumir á staura á hlaðinu og krunkuðu.
Hallgrímur tók þá svo til orða:
„Er það satt sem ég heyri, Þórarinn, að þú skiljir hrafnamál?“
„Ég skal nú ekkert um það segja. En oft koma þeir og segja mér fréttir, jafnvel úr Önundarfirði og víðar að. Og mannslát hafa þeir stundum sagt mér.“ Í því flugu tveir svartir yfir með krunki.
„Hvaðan koma þessir og hvað eru þeir að segja þér?“, spyr þá Sigurjón Lokinhamrabóndi.
„Þessir! Það er nú ekkert að marka þá. Þetta eru Brekkuhrafnarnir!“.
Hallgrímur Sveinsson
