Meirihluti skipulags- og umhverfisráðs Vesturbyggðar samþykkti í gær bókun þar sem segir að mjög brýnir samfélagslegir hagsmunir krefjist þess að virkjunarkostur Orkubús Vestfjarða í Vatnsfirði verði skoðaður. Segir í bókuninni „Því viljum við leggja áherslu á að ráðherra nýti heimild skv. b-lið 1. mgr. 44. gr. laga um náttúruvernd, nr. 60/2013.“
Fyrir ráðið var lagt erindi frá umhverfis-, orku- og loftslagsráðuneyti, dags. 12. október 2023. Í erindinu er óskað umsagnar Vesturbyggðar um erindi Orkubús Vestfjarða ohf. og greinargerð um áhrif Vatnsdalsvirkjunar á friðland í Vatnsfirði. Orkubúið vill fá heimild til þess að gera umhverfismat fyrir svonefndar Vatnsdalsvirkjun.
Í sumar lagði starfshópur umhverfisráðherra til að ráðherra verði við erindi frá Orkubúi Vestfjarða um afléttingu friðaskilmála á Vatnsfjarðarfriðilandi á afmörkuðu svæði innan friðlandsins svo unnt verði að láta framkvæmda umhverfismat fyrir 20 – 30 MW virkjun í Vatnsdal. Í starfshópnum áttu sæti Einar K. Guðfinnsson, Arna Lára Jónsdóttir og Jón Árnason.
Í bókun meirihluta ráðsins segir að ýmsir kostir hafi verið lagðir fram sem taldir eru leysa vandann til skemmri og lengri tíma, en „ekki hefur verið sýnt fram á að vilji sé til að fjármagna þá kosti eða með hvaða hætti þeir verði tryggðir þegar ljóst má vera að tími og fjármagn verður lykilþáttur í þeim öllum. Því þykir okkur ekki skynsamlegt að hafna þessari leið“.
Jóhann Pétur Ágússon, formaður ráðsins var andvígur og hann ásamt Rebekku Hilmarsdóttur, fyrrv. bæjarstjóra lagði til að tillögur sem þegar hafa verið ákveðnar í svæðisbundnum aðgerðum og með tímasettum áföngum verði settar í forgang, áður en kannað er hvort að ástæða sé til að breyta friðlýsingarskilmálum Vatnsfjarðar. Lögðu þau áherslu á að tvöföldun Vesturlínu verði hafin nú þegar og að þær vatnsaflsvirkjanir á Vestfjörðum sem hafa nú þegar verið samþykktar innan Rammaáætlunar, þ.e. Austurgil og Ófeigsfjörður séu settar í forgang. „Þannig fái náttúran í Vatnsfirði áfram að njóta vafans, og að ekki verði gengið lengra en nauðsynlegt er og lokið verði fyrst við þær framkvæmdir sem þegar hafa verið undirbúnar til að mæta þeim mikilvægu almannahagsmunum sem felast í aðgengi að orku á Vestfjörðum áður en ákvörðun er tekin um afnám eða breytingu á friðlýsingarskilmálum Vatnsfjarðar.“ segir í bókuninni.
Bókun sem Jóhann Pétur lagði fram var felld með þremur atkvæðum gegn tveimur. Í framhaldinu var samþykkt bókun með þremur atkvæmum gegn tveimur um að heimila skoðun virkjunarinnar.
Meirihlutann skipuðu þau Barði Sæmundsson, Fríða Matthíasdóttir og Ólafur Byron Kristjánsson.
Meirihlutinn í bæjarstjórn er skipaður fjórum fulltrúum N lista, Nýrrar sýnar og minnihlutann skipa 3 fulltrúar Sjálfstæðisflokks og óháðra.
Meirihlutinn í skipulags- og umhverfisráðinu klofnaði í málinu og að niðurstöðunni standa tveir fulltrúar D lista og einn fulltrúi N lista.
Bæjarstjórnarfundur verður í dag og er fundargerð skipulags- og umhverfisráðs á dagskrá en aðeins til kynningar.
Bókun meirihlutans í heild:
„Í bókun formanns kemur fram að leggja beri áherslu á að tillögur sem þegar hafa verið ákveðnar í svæðisbundnum aðgerðum og með tímasettum áföngum verði settar í forgang, áður en kannað er hvort að ástæða sé til að breyta friðlýsingarskilmálum Vatnsfjarðar.
Ýmsir kostir hafa verið lagðir fram sem taldir eru leysa vandann til skemmri og lengri tíma, en ekki hefur verið sýnt fram á að vilji sé til að fjármagna þá kosti eða með hvaða hætti þeir verði tryggðir þegar ljóst má vera að tími og fjármagn verður lykilþáttur í þeim öllum. Því þykir okkur ekki skynsamlegt að hafna þessari leið og teljum að bókun formanns gangi ekki nógu langt til að bregðast við brýnum hagsmunum samfélagsins um styrkingu raforkukerfisins á Vestfjörðum og framtíðarhagsmunum sunnanverða Vestfjarða þegar kemur að orkuskiptum og frekari uppbyggingu atvinnulífs. Horfa þurfi til allra kosta í því samhengi og fá fram með opnu og skilgreindu ferli, viðhorf þeirra sem lögum samkvæmt fjalla um slíka kosti. Því viljum við leggja áherslu á að ráðherra nýti heimild skv. b-lið 1. mgr. 44. gr. laga um náttúruvernd, nr. 60/2013, þar sem við teljum að mjög brýnir samfélagslegir hagsmunir krefjist þess að kosturinn verði skoðaður.“
