Héraðsdómur Vestfjarða: Arnarlax sýknað af kröfu Vesturbyggðar

Höfuðstöðvar Arnarlax eru á Bíldudal. Mynd: Kristinn H. Gunnarsson.

Arnarlax var í dag sýknað í Héraðsdómi Vestfjarða af kröfu Vesturbyggðar um greiðslu á 18,8 m.kr. í hækkuðu aflagjaldi fyrir löndun á eldislaxi í höfnum Vesturbyggðar. Var Vesturbyggð að auki gert að greiða Arnarlaxi 4 m.kr. í málskostnað.

Fyrir Vesturbyggð flutti málið Vífill Harðarson og Kristín Edwald fyrir Arnarlax.

Deilt var um lögmæti aflagjalds og þær breytingar sem Vesturbyggð gerði á gjaldskránni árið 2019. Arnarlax mótmælti breytingunum og greiddi áfram samkvæmr eldri gjaldskrá.

Bæjarstjóri Vesturbyggðar segir í tilkynningu að dómnum verði áfrýjað. Segist hún túlka niðurstöðuna sem áfellisdóm yfir löggjafanum. „Niðurstaða dómsins byggir á því að eldisfiskur teljist ekki sjávarafli og því sé ekki lagastoð fyrir álagningu aflagjalds af fiski sem landað er úr sjókvíaeldi.“

Dómurinn hefur ekki að sögn bæjarstjórans ekki aðeins áhrif á Vesturbyggð heldur víðtæk áhrif á öll sveitarfélög þar sem fiskeldi er stundað í sjókvíum.

Vesturbyggð stefndi Arnarlax upphaflega í nóvember 2020 vegna ógreiddra aflagjalda. Í grein þáverandi bæjarstjóra Vesturbyggðar Rebekku Hilmarsdóttur á Bæjarins besta í mars 2021 segir að aðdragandinn að stefnunni eigi rætur að rekja í breytingum á gjaldskrá hafnasjóðs Vesturbyggðar í lok ársins 2019. Þá var aflagjald hækkað úr 0,6% í 0,7% af aflaverðmæti auk annarra breytinga. Segir hún að sveitarfélagið telji sig hafa verið innan heimilda hafnalaga þegar gjaldskrá hafnasjóðs var breytt, en breytingin fól í sér breytta aðferðafræði og afsláttur til fiskeldisfyrirtækja var lækkaður.

Stefndi, Arnarlax, benti á að aflagjald skv. hafnalögum nái ekki til eldisfisks og hann verði ekki talinn sjávarafli. Engu að síður hafi Arnarlax ekki vikið sér undan því að greiða sanngjarnt gjald fyrir sannarlega veitta þjónustu og því kosið að gera ekki gagnkröfu um oftekin gjöld heldur eingöngu að verjast kröfu Vesturbyggðar.

Dómurinn féllst á það að eldisfiskur væri ekki sjávarafli og félli ekki undir ákvæði laganna um aflagjald. Því bæri að sýkna stefnda. Að því fengnu taldi dómurinn ekki ástæðu til þess að fjalla um aðrar málsástæður sem málsaðilar byggðu á.

DEILA