Keltar – Áhrif á íslenska tungu og menningu er ný bók eftir Þorvald Friðriksson.
Þorvaldur er stúdent frá MR 1972 og lagði síðan stund á sagnfræði og bókmenntir við Háskóla Íslands. Lærði fornleifafræði í Svíþjóð og hefur rannsakaði keltnesk áhrif í fornleifum á Íslandi Þá hefur hann gert víðtæka rannsókn á frásögum um óþekkt dýr í vötunum og sjó á Íslandi og safnað skrímslasögum. Rannsóknin er lögð til grundvallar skrímslasafni á Bíldudal
Í þessari bók er boðið upp á nýja sýn á Íslandssöguna, innsýn í það sem hefur að miklu leyti verið hulið; hina miklu hlutdeild Kelta í íslenskri menningarsögu.
Nýlega kom í ljós með greiningu erfðaefnis að meira en helmingur íslenskra landnámskvenna voru Keltar. Hér er fjallað um önnur stórtíðindi, það keltneska í íslenskri tungu og í örnefnum á Íslandi.
Fjöll, firðir, dalir og víkur, hreppar og sýslur skarta keltneskum nöfnum. Nöfn húsdýra, fugla, fiska og blóma á Íslandi sem eru ekki norræn heldur keltnesk. Framburður íslenskrar tungu er ekki norrænn heldur keltneskur.
Þá er fjallað um keltneska kristni og fyrsta hellamálverkið sem fannst á Íslandi; helgimynd í papahelli sem er eldri en norrænt landnám.
Þessi bók sætir því miklum tíðindum.
