Pistillinn að þessu sinni er ritaður frá Akureyri þar sem rokkhátíð samtalsins er að hefjast á Lýsu. Verkalýðshreyfingin gerir sig gildandi þar eins og undanfarin ár og það er einlæg ósk mín að þessi hátíð nái að vaxa og dafna næstu árin sem vettvangur fyrir skoðanaskipti stjórnmálanna, verkalýðshreyfingarinnar, frjálsra félagasamtaka og allra sem hafa áhuga á samfélagsmálum. Í dag mun ég ræða stöðu öryrkja í sófaspjalli með ÖBÍ, launaþjófnað á Íslandi á málþingi ASÍ og jafnréttismál og kynbundið ofbeldi með Aflinu á Akureyri. Deginum verður svo lokað með barsvari, grilli og verkalýðssöngvum. Milli dagskrárliða rýnum við í nýbirt fjárlagafrumvarp en umræður um það þurfa meira en einn föstudagspistil.
Ég naut þess að spjalla við félagsmenn í Bárunni á Selfossi í byrjun vikunnar og það er ljóst að starfsfólk hjá ríki og sveitafélögum er orðið langþreytt á samningsleysi enda runnu samningarnir þeirra út í vor. Viðræðurnar hafa reynst lengri og erfiðari en áætlað var og undiraldan hjá starfsmönnum hins opinbera verður sífellt þyngri. Ef viðsemjendur fara ekki að spýta í lófana og ná samningum við þau félög sem nú sitja við borðið er hætt við að það sé átakavetur sé framundan.
En það eru stórar áskoranir á fleiri sviðum og í vikunni var haldið þing Norrænu verkalýðshreyfingarinnar í Malmö í Svíþjóð. Norðurlöndin hafa náð bestum árangri í heiminum á sviði velferðar og kjaramála og undirstaðan í því er sterk verkalýðshreyfing þar sem stjórnvöld fara ekki með vald yfir kjaramálum frá degi til dags. Það er í höndum hreyfingarinnar að semja um vinnutíma, kaup og kjör með þeim samtakamætti sem við höfum byggt upp. Í Evrópulöndum sem njóta ekki jafn sterkrar hreyfingar er ósk um að Evrópusambandið hlutist til um lágmarkslaun og önnur starfskjör. Það hugnast ekki Norrænu hreyfingunni að framselja valdið yfir kaupum og kjörum sinna félagsmanna til Brussel, enda er hætt við að lægsti samnefnari verði viðmiðið.
Loftslagsmál voru auðvitað rædd mjög mikið enda þarf verkalýðshreyfingin að taka frumkvæði í að bjarga því sem bjargað verður í umhverfismálum án þess að það þýði skert réttindi eða kjör vinnandi fólks. Tækniframfarir og sú framleiðniaukning sem þær skila þurfa að þýða betra vinnuumhverfi, auknir menntunarmöguleikar og styttri vinnutími fyrir almenning. Í heimi aukinnar misskiptingar verða öfl sem eru andstæð lýðræði sífellt sterkari og ljóst að Norræna hreyfingin hefur hlutverki að gegna að verja lýðræði og mannréttindi og auka jöfnuð.
Góða helgi,
Drífa Snædal,
forseti ASÍ
